Ontmoeting. Jaargang 12

[p. 243]

Nora Petit

zoëven heb ik een vogel
horen fluiten in het bos
ik ging hem achterna
met een schaduwnet
mijn handen sprongen met mij mee
toen ik eindelijk grond
onder mijn voeten had
en aarde voor mijn woorden
vond ik een kooi
voor het gedicht
dat ik al die tijd
op mijn tong had bewaard
ik deed zijn teder leven
in de kooi en hoorde
hoe hij ademhaalde