Ontwaking & Nieuw Leven. Nieuwe reeks. Jaargang 10

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 264]

Liedje

Wij menschen komen en vergaren
In korten tijd een rijke schat
En deelen het den scharen.
Maar 't droefst, dat ooit ons hart bezat,
Dat móéten wij bewaren.

En zelfs een allerliefste vriend,
Maar zelfs de diepst beminde vrouw,
Wordt nimmer zoo alziend,
Om door te dringen in den rouw,
Die 't hart star-eenzaam dient.

Het is om 't leed het heiligst deel,
Dat ieder mensch alleen behoort
En ieder mensch geheel.
Want voor dat leed is ieder woord
Aan ieder mensch te veel.

J.J. DE STOPPELAAR.