Ons Erfdeel. Jaargang 18

[p. 196]

avondregen

De regen ruist als oerwoud om het huis
en drijft de dieren van het duister binnen,
duizendpoten, spinnen, torren, een muis,
zelfs een visitevlinder, die vriendinnen
voorspelt, waarop ik voor de nacht mijn zinnen
had gezet. Maar de koelte maakt mij kuis
en kinderlijk - ‘o, regen, regen ruis’ -
en houdt de beesten uit mijn donker binnen. (59)