gedaan werden en gelet op de afkeer van de meerderheidsvleugel van socialisten en liberalen voor het federalisme, is het onkerkelijk element onvoldoende aanwezig in de Vlaamse Volksbeweging. Dit alles heeft als gevolg dat de Vlaamse Beweging (en dit was eigenlijk steeds het geval) weliswaar sterk als stroming, toch zwak is in het opgangbrengen van een eensgezinde aktie.
Deze eensgezindheid is natuurlijk moeilijk denkbaar omtrent alle politieke, ekonomische en sociale aangelegenheden! Zij is wel mogelijk omtrent konkrete doelstellingen. Het is een kwestie van doorbraak op één punt van het front!
Het tasten en zoeken naar eensgezindheid in een ‘kontakt-kommissie’ werd ineens versneld door de verordening van het Episkopaat omtrent Leuven.
De Franse uitstraling in binnenland en buitenland van deze mammoet-universiteit, de achterstelling van de Vlaamse hoogleraren, het veronachtzamen van het research-werk van de Vlamingen, de financiële black-out en de sociale verdrukking van wetenschapslui hadden reeds lang kwaad bloed gezet.
Een Vereniging van Vlaamse hoogleraren was tot stand gekomen die ook de verdubbeling aan de Vrije (vrijzinnige) Brusselse Universiteit wil behartigen.
De Leuvense universiteit is uitsluitend afhankelijk van het Episkopaat, maar financieel kwetsbaar omdat zij voor 95% door de Staat wordt onderhouden.
De Verordening van het Episkopaat was in zulke kontra-reformatorische kwetsende termen opgesteld dat eindelijk het volle licht viel op de ware bedoeling. Men wil van het ganse gebied tussen Brussel, Mechelen, Tienen en de taalgrens één groot tweetalig Brussel maken onder franstalige signatuur. Zo'n enorme villawijk, een megapolis van de verfranste hogere bourgeoisie zal België centralistisch overheersen en bestendigen in zijn 19e-eeuwse konservatieve gestalte. Vlamingen en Walen worden in de reservaten van de uithoeken verdreven!
Nu werd het ineens duidelijk waarom er het bisdom Antwerpen komen moest, zó dat Kardinaal Suenens vanuit een Brussels-Mechels overwegend Frans bisdom kon heersen - duidelijk waarom het Episkopaat te Leuven Franse scholen wou en bekwam, enz.!
De ‘Verordnung’ van het Episkopaat is een bom geweest en verwekte een algemeen en eensgezind verzet dat op slag en stoot de Vlaamsgezindheid bevestigde. Dezelfde houding van alle Vlamingen vanaf ‘Het Pallieterke’ tot de ‘Rode Vaan’!
Indien deze eensgezindheid, op die konkrete punten ‘Leuven Vlaams’ en een Franse universiteit in het volle Wallonië kan behouden blijven, zal het Episkopaat moeten toegeven.
Gedeeltelijke toegevingen waren nog het ergste. Vlaanderen kan de strijd niet opgeven zolang het Episkopaat door de Wet niet verplicht wordt tot een ‘unconditionnal surrender’.
In federaal regime beslissen de Walen waar zij hun universiteiten vestigen. In unitair regime beslissen wij mede en verwerpen wij de campus op de taalgrens in 't kader van de Brusselse megapolis. Zodoende bestrijden wij de Walen niet, want het is in hun belang dat zij op een bereikbare plaats hun campus vestigen.
Auteursrechtelijk beschermd
