Ons Erfdeel. Jaargang 6

[p. 72]

Zo schrijven de Frans-Vlamingen
Charles Dereu

‘Ik kan mijn gedichten niet in het Nederlands schrijven, omdat ik nog te weinig vertrouwd ben met die taal. Ik zou het echter graag willen doen. Van harte groet ik mijn lezers en ik hoop eens in het Nederlands gestelde gedichten te kunnen schrijven.’ C.D.

★

Dr. Charles Dereu werd geboren te Linsele (Linselles) bij Toerkonje op 30 juli 1900. Hij studeerde geneeskunde aan de Katholieke Universiteit van Rijsel. Na zijn studies werd hij assistent. Zijn levendige wetenschappelijke belangstelling heeft zijn literaire en artistieke vorming geenszins belemmerd. In zijn jeugd werkte hij mee aan verschillende tijdschriften. Afgezien van journalistiek werk heeft hij weinig gepubliceerd. Wij begroeten in hem een goede vriend van onze taal en kultuur, waarvoor hij veel waardering heeft.

[p. 73]

La nuit d'Yseult
‘De la musique avant toute chose’

 

Accoudée au rebord de la blanche terrasse,

 

Yseult aux cheveux d'or penche son corps lassé

 

Et d'un oeil anxieux interroge l'espace

 

Où, sur sa frêle nef, Tristan s'est élancé.

 

 

 

Le reflet du jour meurt en ses yeux baignés d'ombre.

 

Immobile, elle entend battre son triste coeur.

 

Un vol de goélands au loin dans la nuit sombre

 

Mollement va se perdre au ras du flot grondeur.

 

 

 

Dans la paix de la nuit qui glisse sur la grève,

 

Yseult veille en songeant, les yeux clos à demi

 

Et voit se dérouler en son magique rêve

 

L'aventureux destin de Tristan, son ami.

 

 

 

Quand l'aube vient troubler la nuit harmonieuse,

 

Tandis que Tristan vogue en un ciel ignoré,

 

Svelte en son voile blanc, Yseult quitte, frileuse,

 

La grève frissonnante où son coeur a pleuré.

 

 

 

CHARLES DEREU

Zij leunt op de rand van het blanke terras,
de blonde Isolde en buigt het moe lichaam,
starend naar verten met ogen vol angst.
Dààr, op 't rank vaartuig, nadert haar Tristan.

De dag dooft zijn glans in haar ogen vol schaduw.
Beweegloos aanhoort zij de klop van 't droef hart.
Een vlucht meeuwen zweeft in de sombere avond,
vervloeit met de vloeilijn en 't golvenzwart.

In nachtlijke vrede die hapert aan 't strand,
waakt Isolde en droomt met halfopen ogen,
herkent in haar droom door een magische kracht,
't bewogene lot van Tristan, haar verloofde.

De dageraad verstoort de harmonische nacht,
Terwijl Tristan drijft naar een naamloze streek,
rilt Isolde in haar sluier, verlaat, blank en slank
het ruisende strand waar haar hart heeft geweend.

CHARLES DEREU

(Vertaald door Willy Spillebeen)