De Noordstar. Jaargang 3

[p. 273]

Aen myn jongste broertje
By het Lyk onzer Moeder.

Broêrtje, stuit uw traentjes niet,
Wyl ge op 't lyk van moeder ziet;
Ook uw heil en vreugd is heen,
Ween, ô broêrtje; treur en ween!

Nimmer zult ge een zoentje ontvangen,
Nimmer zal ze aen 't hart u prangen,
Wen ge 's morgens 't oog ontsluit;
Nimmer zal uw lach haer streelen,
Of moogt ge op haer schoot nog spelen
Of noemt ze u haer dierbre spruit.

Nimmer leert ze u, in ons midden,
's Avonds d' Opperheerscher bidden
Of spreekt ze u van deugd en pligt;
Neen, geen zoentje, neen, geen zegen,
Lacht u 's avonds nu meer tegen,
Eer ge in 't wiegje nederligt.

ô Vergeefs zult ge om haer smeeken
Wen het wee u 't hart zal breken;
Kind lief! moeder is niet meer....
Ach, dit lyk! nog gistren moeder

[p. 274]

 

Was naest God uw beste hoeder

 

Wie, wie geeft haer hart u weêr?

 

 

 

Want geen liefde is toch zoo vurig,

 

Als de liefde die gedurig

 

In het moederharte brandt;

 

Want geen zorgen toch, hoe teder,

 

Geven moederzorgen weder,

 

Toegediend met hart en hand;

 

 

 

Want die liefde, want die zorgen,

 

Mist gy heden, mist gy morgen,

 

Mist gy, ja, voor immer nu!

 

Nimmer klopt dit moederharte

 

Liefderyk in vreugd en smarte

 

Dood is het voor ons en u!

 

 

 

Morgen, kindje, rust die waerde

 

Moeder, in den schoot der aerde,

 

En zien wy haer nimmermeer -

 

Welligt zal zy voor ons bidden

 

En ziet zy nog op ons midden,

 

Uit den hemel soms eens neêr.

 

 

 

emm. rosseels.