Noordnederlandse Historiebijbel

20 capittel

Doe toech David van Nabaioth ende quam tot Jonathas ende seide: "Wat quaet heb ic gedaen u vader, dat hi dus quaet op mi is? Ende hi wil mi ymmer doen doden." Doe seide Yonathas: "Mijn vader en sel u niet misdoen, groet noch cleyn, ic en sel u wel waerscuwen. Ende wat gi op my begeert, dat sel ic doen." Doe seide David: "Het naect die hoechtijt in Bethleem. Laet mi hier in den ackeren verborgen wesen 3 dagen. Ende vraecht uwen vader of ic ter hoechtijt in Bethleem mach gaen mit mijn geslacht ende doen daer offerhande. Ende wilt mi dan seggen dat hi u andwoert." Doe seide Jonathas: "Coemt, laet ons tegader gaen in den acker." Ende daer loefden si malcander vrede te houden, Jonathas ende David, haer leven lanc. Doe seide Jonathas: "Morgen sel mijn vader hof houden ende dan sel ic wel vernemen wat hi van u seit. Ende dat sel ic u aldus doen weten: gi selt in den acker bi den groten steen sitten ende ic sel in den acker co\men

[fol. 122rb]

mit enen kinde ende scieten 3 scutten bi den steen. Ende die sel ic dat kint hieten halen. Ende roep ic totten kinde: Die scutten sijn voer u, so coemt gi vrilic, so heb gi paeys ende vrede. Ende roep ic totten kinde: Die scutten sijn after u, so gaet in vreden ende verbercht u. Ende laet vrede tusschen ons tween bliven."

Ende David die bleef in den acker verborgen. Ende doe die hoechtijt quam, doe sat die coninc ter tafelen om te eten. Ende Jonathas sat bi sinen vader, ende Abnar, sijn maerscalc, die sat an die ander side van Saul. Ende David sijns dochters mans stede was ledich. Ende in dien dage en sprac Saul niet van David, want hi docht dat hi daer sonder oerlof comen soude. Ende des anderen dages doe si ter tafelen saten, doe was noch Davids stede ledich. Doe seide Saul tot Jonathas: "Waerom en quam Ysays soen gisteren noch huden niet ter maeltijt?" Doe seide Jonathas: "Mer David bat mi of hi moste gaen te Bethleem ter hoechtijt, want een van sinen bruederen hadde hem dat gebeden. Ende

[fol. 122va]

om dier saken willen so en is hi hier niet gecomen tot des conincs tafel." Doe was Saul toornich op Jonathas ende seide: "Ic weet wel dat gi Ysays soen mint ende dat is u scande, want also lange als Ysays soen leeft, so en sel u rijc niet gevest wesen op der aerden. Daerom, brenct hem tot mi, ic sel hem doden." Doe seide Jonathas tot Saul, sinen vader: "Waerom wil gi hem doden? Wat heeft hi gedaen?" Doe greep Saul sijn swaert ende woude sijn soen slaen. Doe stont Jonathas op van der tafelen ende was toornich ende en at niet ende was bedrovet dat sijn vader David hatede.

Ende des anderen dages des morgens doe ghinc Jonathas in den acker ende dat kint mit hem. Doe seide Jonathas tot dat kint: "Gaet ende haelt mi die scutten die ic scieten sel." Doe dat kint liep, doe scoet Jonathas een scutte. Doe socht dat kint dat scutte. Doe riep Jonathas tot den kinde: "Dat scut is after u ende brenctet mi." Doe brocht dat kint dat scutte tot Jonathas. Ende Jonathas ende David verstonden die dingen wel. Doe gaf Jonathas dat kint den boge ende seide: "Gaet ende draecht dat in die stede." Doe ginc dat kint in die stede. Doe

[fol. 122vb]

stont David op ende quam tot Jonathas ende viel op sijn knyen ende bat hem om vrientscap. Doe custen Jonathas ende David malcander ende si screyden beide. Doe seide Jonathas tot David: "Den vrede die wi malcander gesworen hebben, laet die vast bliven tusschen mi ende u ende tusschen u geslacht ende mijn geslacht. Ende gaet in vreden." Doe ghinc David van Jonathas. Ende Jonathas ghinc in die stede.