Noordnederlandse Historiebijbel

4 capittel

Doe ghinc Boos sitten ter stede daer dat volc plach te

[fol. 108ra]

vergaderen ende verbi te gaen. Ende doe hi sinen neve sach comen daer hi of geseit hadde, doe sprac hi hem toe ende seide: "Sit hier een luttel bi my." Ende sijn neve ghinc bi hem sitten. Doe ontboet Boos 10 van den outsten rechters van der stede van Bethleem ende deetse bi hem sitten. Doe seide Boos tot sinen neve: "Elymelech, onse neve, die versette enen acker lants, doe hi van henen toech. Ende nu is Noeymy wedergecomen ende heeftet my geseit. Daerom segge ic dat voir dese rechters die hier sitten ende voer al dat volc. Wil gi, gi moecht den acker mit recht an u nemen ende lossen. Ende wil gijt niet doen, so sectet my. So weet ic wat ic doen mach, want daer en is nyement naerre dan gi. Ende an u so ben ic die naeste." Doe seide die neve: "Ic wil dien acker lossen." Doe seide Boos: "Los gi den acker voir dat wijf, so moet gi Ruth, dat wijf, nemen die van den Moabiten gecomen is ende u neve hadde die doot is, ende verwrecken sinen naem ende sijn erve." Doe seide die neve: "Ic gae dat recht van dier maechscap after." Doe seide Boos: "Het is een recht ende een oude ghewoent in Ysrahel: als yement van maechscip also sijn recht over sel geven, dat vast sel wesen, so sel die mensche sijn scuen uutdoen ende gevense sijn neve. Dat is dat recht in Ysrahel. Daerom, doet uut u scuenen."

[fol. 108rb]

Doe toech die neef sijn scuenen uut ende seide tot den rechters ende tot den gemenen volc: "Alhier sidi huden een getuuch of, dat ic ofgae al die erfnis van Elymelech ende van Celyon ende van Maalon. Die geve ic Noeymy ende Ruth, die Maalons wijf was ende die si te manne nimt, opdat hi sinen naem verwrecke ende hebbe sijn erve. Ende van desen dingen so sie gi alle een getuuch."

Doe andwoerde al dat volc dat daer was: "Wi sijn daer een getuuch of." Doe seiden die rechteren tot Boos: "Dit wijf moet u huus vervollen, als Rachel ende Lya vervolde Jacobs huus. Ende u huys moet van machten wesen als Thamars huys was."

Doe nam Boos Ruth tot enen wive. Ende si ontfinc kint ende brocht een soen ter werelt. Doe seiden die wiven tot Noeymy: "Gebenedijt si God van Ysrahel die u versien heeft mit uwer dochter. Ende gi selt nu een kint hebben dat u vertroesten sel ende sel u outheit voeden, want van u snaer die u mint, is u een kint geboren. Ende si sel u beter wesen dan of gi seven knechten hadt." Doe nam Noeymy dat kint in haren scoet. Si voedet ende havendet Doe verbliden hem die gebueren ende

[fol. 108va]

seiden: "Noeymy is een soen geboren ende die wort genoemt Obeth. Ende dat was Yessen vader."

Dit is dat geslacht van Boos: Jacob wan enen soen, hiet Judas, by Lya. Judas wan enen zoen, hiet Phares, bi Thamar, sijn snaer. Ende Phares wan enen soen, hiet Esrom. Esrom wan enen soen, hiet Aram. Aram wan enen soen, hiet Aminadap. Amynadap wan enen soen, hiet Naason. Naason wan enen soen, hiet Salmon. Salmon wan enen soen, hiet Boos, bi Raab, dat wijf die die verspiers geherbercht hadde in Yerico, daert al verslegen wort, dan Raab mit al haren vrienden. Ende Boos wan enen soen, hiet Obeth, bi Ruth. Obeth wan enen soen, hiet Yesse. Yesse wan enen soen, hiet David, die coninc, die voir den Here wanderde.

Explicit liber Ruth.

Et sic est finis, sit laus et gloria Trinis.

Hoc opus exegi, Cristo sit gloria Regi.

[fol. 108vb]

Qui legit, emendat; scriptorem non reprehendat.

Scriptor scripsisset bene melius, si potuisset.

Qui scripsit scripta, sua dextera sit benedicta.

Hierna volget dat Eerste boec der Coninghen.

[fol. 109ra]