Noordnederlandse Historiebijbel

32 capittel

Audite celi que loquar; audiat terra verba oris mei. Etcetera. Hoert, gi hemelen, dat ic spreken sel; die aerde moet horen die woerden mijns monts. Mijn leringhe moet wassen als die regen; mijn uutsprake moet u leyden als die dou, als die rijp op dat cruut ende als die dropelen op die bloeysemen,

[fol. 80ra]

want ic sel anropen den name des Heren. Date magnificenciam. Geeft groetheit onsen God. Gods wercken sijn volmaect ende alle sijn wegen sijn oerdelen. God is trouwe ende sonder enich boesheit, rechtvaerdicheit ende recht.

Ende en hebben Hem sijn kinderen niet besondicht in onreynicheit, bose geslachte ende verkeerde? Sich, vedergeeftu desen den Here, sot volc ende onwijs? En is Hi dijn vader niet die di maecte ende sciep? Ghedenct der ouder dagen, peyns over alle geslachten. Vraecht dinen vader ende hi selt di seggen, dinen meren, ende hi selt di kondigen. Doe die Alreoverste deelde dat volc, doe versceide Hi Adams kinderen. Hi sette die terminen des volcs na den getale der kinder van Ysrahel. Mer dat deel des Heren is sijn volc; Jacob is die bant sijns erves. Hi vanten in dat woeste lant, in der steden der vervaerlicheit ende der verwoester enicheit. Hi lede hem omme ende leerde hem ende bewaerde hem als een appel van sinen oge. Gelijc enen aren die verwrecket sijn jongen te vliegen ende vliecht daer dicke boven, Hi recket uut sijn vlogelen ende namse tot hem ende droechse op sijn scueren. Die Here was alleen sijn leider ende mit hem en was geen vreemt god. Hi bewaerde hem op hoger aerden, opdat hi eten soude die vrucht van den ackeren ende

[fol. 80rb]

opdat hi sugen soude honich van den steen ende oly van den alrenhertsten stenen, butter van den vye ende melc van den scapen mit vetheit der lammeren ende der wederen - der kinder van Basan -, ende coken mit den morch der tarwen ende drincken dat alrereynste bloet der druven. Die gheminde is vet geworden ende wedersporrich, ende hi is vet ende wijt geworden. Hi liet after God, sinen Scepper, ende ghinc wech van Gode, sinen Salichmaker. Si anriepen vreemde goden ende in haren sonden so verwrecten si Hem tot toren. Si offerden den duvel ende niet Gode, mer den goden die si niet en kenden. Die nyeuwe ende die vorsche quamen die hoers vaders niet gedient en hadden. God die u sciep, die heb gi aftergelaten. Ende gi hebt vergeten den Here die u gemaect hevet.

Die Here sacht ende wort vertorent, want Hem sijn kinderen ende sijn dochteren verto renden. Ende Hi seide: Ic sel verhuden mijn aensicht van hem ende Ic sel mercken haer leste eynde, want dat geslacht is verkeert ende sijn ontrouwe kinderen. Si verwrecten Mi in dien die geen God en was ende si vertorenden Mi in ydelheden. Ende Ic selse verwrecken in dien dat geen volc en is. Ende in den sotten

[fol. 80va]

heydenen sel Icse bespotten. Een vuer is ontsteken in minen toren ende sel barnen in den lesten der hellen. Het sel verslinden die aerde mit haren groeyen ende sel barnen die fondamenten der bergen. Ic sel op hem vergaderen quade dingen ende Ic sel vervollen mit mijn scut in hem. Si sellen verteert worden van honger ende die vogelen sellense biten mitten alrenbittersten beten. Ic sel in hem senden die tanden der beesten ende mit verwoetheit sellense verbiten die serpenten die opter aerden crupen. Van buten selse verderven dat swaert ende van binnen droefheit, die jongelingen mit den maechden, ende die melc eten mitten ouderen. Ende Ic seide: Waer sijn si? Ic sel haer gedenckenisse doen vergaen van den menschen. Ende om den toorn mijnre vianden sel Icse versceiden, omdat haer vianden niet hovaerdich en sellen worden ende souden seggen: Onse hant is hoech. En hevet die Heer niet alle dese dingen gedaen?

Dit volc is sonder raet ende sonder vroetscap. Och, of si smaecten ende verstonden ende die leste dingen voersagen: hoe een vervolchde dusent ende 2 verjaechden 10.000. En wast hier niet, omdatse die Heer vercoft ende

[fol. 80vb]

dat Hise besloten hadde? Want onse God en is niet als haer goden ende die vianden sijn onse rechters. Van den wijngaert van Sodoma was haren wijngaert ende van binnen der steden van Gomorra. Haer druven sijn druven des gallen ende smaec des alrebitterste. Die galle der draken is haer wijn ende ongeneselic venijn der slangen. En sijn dese dingen niet gesticht bi Mi ende geteykent in minen scatte? Die wraec is Mijn ende Ic sel hem wedergeven in der tijt, opdat haer voeten gliden. Die dach des verlies is bi ende die tiden haesten bi te wesen.

Die Here sel rechten sijn volc ende hi sel ontfermen sijn knechten. Hi sel sien dat sijn hant is cranc geworden ende dat die besloten waren, gebrec hadden. Ende die overbleven, die sijn verteert. Ende si sellen seggen: Waer sijn haer goden daer si betrouwen in hadden, van velken offer si aten die vette dingen ende dronken den welsmakenden wijn? Stae nu op ende helpe ons nu bescermen in der doot. Siet dat Ic alleen bin ende geen ander God en is dan Ic. Ic sel doden ende levende maken. Ic sel quetsen ende gesont maken, ende daer en is nyement die uut mijn hant mach wiken. Ic sel opheffen mijn hant tot den hemel ende Ic sel seggen: Ic leef in der ewicheit. Est dat Ic scarp maec mijn swaert als die blixem ende mijn

[fol. 81ra]

hant anvaet dat gerecht, so sel Ic wedergeven wraec mijn vianden ende dien die Mi gehaet hebben, sel Ic wedergeven. Ic sel mijn scut droncken maken van bloede ende mijn swaert sel verslinden dat vleis, van den bloede der verslegenre ende van der vangenisse, der vianden mit blote hoefde. Gi heydenen, loeft sijn volc, want Hi sel wreken dat bloet sijnre knechten. Ende Hi sel wedergeven wraec in haren vianden. Ende Hi sel genadich wesen den lande sijns volcs."

Doe Moyses dien psalm ende al die woerden voer al den kinderen van Ysrahel gesproken hadde, doe seide hi: "Hout dese woerden in uwer herten die ic u nu geseit hebbe, opdat gi die geboden Gods moget houden ende bewaren."

Doe seide God tot Moyses: "Gaet opten berch Nebo int lant van Moab tegen Yerico ende siet dat lant van Canaan, dat ic den kinder van Ysrahel geven sel. Ende dan sel gi op dien berch sterven, omdat gi My ongehoersamich waert onder die kinder van Ysrahel voir dat Water der wedersegghinge, daer gi Mi niet en heilichde. Daerom sel gi dat lant sien ende gi en selt daer niet in comen."