Nieuwe Wegen. Jaargang 4

[p. 1]

[Nummer 1]

Een inleidend woord voor 't jaar 1913

Hij leerde zijn volk lezen.

Tusschen vele gezangen en lofspraken, die verleden jaar, bij het honderste verjaren zijner geboorte, ter eer van Hendrik Conscience werden aangeheven en voorgehouden, hoorde men meermaals:

Hij leerde zijn volk lezen.

Zoo stichtte hij vroom werk! Zoo gaf hij zijn vlaamsche volk een onschatbare gave, indien het die weet te benuttigen.

Want ja, lezen is toch voor den geest wat eten is voor het lichaam.

Gezonde spijzen geven het lichaam kloekte en kracht, ongezonde spijzen veroorzaken zwakte en ziekte.

Goede lezing verrijkt den geest, veredelt het hart, vervroomt den mensch.

Slechte lezing verarmt den geest, verlaagt het hart, verkrenkt den mensch.

Ziet de moeder bij haar onervaren kind.

Ziet de ziekendienster bij haar kranken.

Zij kiezen zorgvuldig hun spijzen, zij bereiden ze smakelijk, zij dienen ze matig op.

Zoo willen wij over ons geliefde vlaamsche volk waken.

Zoo begeeren wij voor hem vervromende en veredelende lezing te kiezen, te bereiden en op te disschen.

[p. 2]

Daarom verschijnt, na wat lange wachten

NIEUWE WEGEN

als een algemeen letterkundig en folkloristich maandschrift voor ons vlaamsche volk

onder nieuwe, vaste redactie

in nieuw kleed

op prachtpapier

en zal, hopen wij, met nieuwe gulhartigheid ontvangen worden.

Verscheidene merkwaardige bijdragen, alsook menig lieflijk dichtstukje liggen gereed om in den loop van dit jaar te verschijnen.

Het weze genoeg u enkel aan te stippen, de belangrijke reeks onuitgegevene dichtjes en spreuken van zaliger Kanunnik L. Van Haecke, wier eigendom ons is toegezeid geweest.

Mochten wij onder Gods zegen, en met hulp van Vlaanderens beschermheiligen, iets bijdragen om ons vlaamsche volk te verheffen.

De redactie.