Nieuw Leven. Jaargang 3

[p. 158]

Bedwelmend drukt...

Bedwelmend drukt de harslucht onze zinnen!
Het bloed dat beken-vlug ons stijgt naar 't hoofd
heeft plots, ons beider oogenglans gedoofd
in 't mateloos verlangen naar beminnen.

Ons liefde is als een laaie zon groot-open;
en weerloos, bang voor onze zomerhêen,
zoo staan we met ons wezen, vóor 't herdoopen
van onze wereld vol van zalighêen.