Het nieuw vermakelyke dans-school
(na 1778)–Anoniem Het nieuw vermakelyke dans-school– AuteursrechtvrijStem: Van den Jager.
Wat lijd een Minnaer smert,
Die met een treurig hert,
Ik zugt om een Godin,
Uit puure min,
Waer vind ik troost nog baet,
Zij die houd gebonden,
Dat baert mij rouw en smert,
Aen mijn jeugdig Hert.
2.
Wat hoor ik voor een klagt,
In 't duister van den Nagt,
Een stem der Minnelust,
In mijne zoete rust,
Ik twijffel aen zijn spraek,
Ik moet eens entsluiten,
Mijn venster stil bij den Nagt,
Om zijne droeve klagt.
3.
Wie zijt gij vreemd of vriend,
Wat is 'er dat u dient,
Gaet naer huis in de rust,
Want ik heb geen lust,
Die zijn bij Nagt op Straet,
Dat en zijn geen Vrienden,
Geen klagt bij den Nagt mijn Vriend,
Mij hier niet en dient.
4.
Den slaep en rust zoete Maegd,
Word uit mijn hert gejaegd;
Den dwank nog spel zoete Kind,
Mij als niet en diend,
Gij zijt de plaets en de rust,
In den Hof der Lusten,
Laet mij daer met plaizier,
Weezen uwen Hovenier.
| |
[pagina 59]
| |
5.
Al op dat woort Serviteur,
Dagt ik, ontsluit mijn Deur,
Mijn Vader was voor dan,
Eenen Akkerman,
Zijt gij Regtvaerdig dan,
In het Hovenieren;
Dat gij geen Vrugten af en snoeit?
Die groeit en Bloeit.
6.
Regtvaerdig laet ik staen,
Den Wasdom schoon onbelaen,
Gelijk een reine Maegd,
Die mijn Hert behaegd,
Zoo zal ik uwen Hof,
Met het nat besproeijen,
Maakt my dan vast met plaisier,
Uwen Hovenier.
7.
Minnaer meent gij alles regt,
Wat meent gij Baes of Knegt,
Voor 't Leeven of voor Tijd,
Maekt u dan bereid,
Wel neen, mijn Schoon Rosalijn,
Ik voor al mijn Leeven,
Tot uwen dienst en bestier,
Uwen Hovenier.
8.
Ontfangt den Ring met plaisier,
Op trouw en dienst Hovenier,
Op trouw en wederpand,
Draegt hem aen u Hand,
Die gij aen mij door de Trouw,
Zult weder geeven,
Houd dan in Eer uwen Hof,
Tot u Eer en Lof.
9.
Ik noem u mijn vriendin,
En Hovenier Basin
Ik noem u Vrouw en Bruid,
En tot een besluit,
Laat ons die blijde maar,
Aen mijn Ouders draegen,
En onzen dag van de Trouw,
Voor mijn echte Vrouw.
10.
Kom Bagchus met uw Wijn,
Hier moet geschonken zijn,
Vergaert met Zang en Spel,
| |
[pagina 60]
| |
Zo naer ons bevel,
Floris en Rosalijn,
Die zijn verbonden,
Tot eer en lof met plaiser,
Van den Hovernier.
|
|