Het nieuw vermakelyke dans-school

Een Nieuw Lied.

Op een Aengenaeme Vois.

Lubee kwam myn te minnen,
Met uw verlof myn Heer,
Hy speelde in myn zinnen,
Anders vroeg hy nooit meer,
Zo minden d'een d'ander,
Wy kinderen jong en teer,
Wy minden zoo malkander,
Met u verlof Myn [H]eer.

[p. 11]

 

2.

 

Toen ik verloor myn Moeder,

 

Toen waer ik maer een Kind,

 

Lubee waer myn behoeder,

 

En myn eenigste Vrind,

 

Niemand kwam na ons hooren,

 

Ik had geen Vrinden meer,

 

Ik waer een arme Slore,

 

Met uw verlof myn Heer.

 

3.

 

Niemand kwam ons verzagten.

 

In 't midden van ons leed,

 

Ons eenige gedagte,

 

Ons zamen helpen deed,

 

Op deeze plaets wy kwa[e]men,

 

Wy vesten ons hier neer,

 

Behelpende ons te saemen,

 

Met uw verlof myn Heer.

 

4.

 

Wel schoonste Kind gebooren,

 

Hebt gy geen Vrienden meer,

 

Hebt gy het al verlooren,

 

Zoo kiest een magtig Heer,

 

Op deeze plaets te minnen,

 

Zo zyt gy myn wel waert,

 

ô Schoonste Herderinne,

 

Weest voor Lubee niet vervaert.

 

5.

 

Wilt myn verëxcuseeren,

 

Ik ben onder uw gebied,

 

Ik ben een arme Slore,

 

En ik versta dat niet,

 

Lubee die doet myn minnen,

 

Met uw verlof myn Heer,

 

Hy speelden in myn zinnen,

 

Anders vraeg ik niet meer.

 

6.

 

Uw lieffelyke reeden,

 

Hebben myn hert doorwond,

 

Ik wil myn aen U besteden,

 

ô Slore op deez' stond,

 

In een Koets zult gy ryden.

 

Gekleed gaen in Goud Stof,

 

Gy doet myn Ziel verblyden,

 

Vraeg myn om geen verlo[f].

[p. 12]

 

7.

 

Dioognes doet myn leere,

 

Die acht geen groote schat,

 

Hy die hem zelfs verneere,

 

En hy woonde in een Vat,

 

Deez' les heb ik onthouwen,

 

Men spreekt van hem nog eer,

 

'k Zal Lubee nooit verlaeten,

 

Met uw verlof myn Heer.

 

8.

 

Ziet liefde doet ons leven,

 

Wat is 'er beter staet?

 

Wie kan ons meerder geeven?

 

Als liefde in der daed;

 

Die doed ons zaem vermaeken,

 

Wy leeven lief en teer,

 

Geen onrust kan ons raecken,

 

Met uw verlof myn Heer.

 

9.

 

Laet wangunst maer vry praeten,

 

Wy agten zulk een niet,

 

Liefdeloosheid wy haeten,

 

Wy roemen in verdriet!

 

In Liefde zaem te leeven

 

Is alleen myn begeer

 

Geen staet zo hoog verheven,

 

Met u verlof myn Heer.

 

10.

 

Zy bloosde saem van Liefde,

 

Door een opregte min;

 

Haer Ziel te saamen griefde,

 

Naer wederzydze zin:

 

Dees hoog verheeven geesten!

 

Malkaer haer trouw bezweer,

 

Weest vrolyk by deez' Feesten,

 

Met u verlof myn Heer.

 

11.

 

Nooit zag ik trouwer liefde,

 

Zoo lang ik leef op Aerd',

 

Gy zyt een schoone Flore,

 

Gy zyt wel Liefde waerd,

 

Speelt op Hoboi en Fluiten,

 

En op Instrumenten meer,

 

En wild dit Lied besluiten,

 

Met u verlof myn HEER.