Nieu Bossche Geusen lied-boeck

Een nieu vrolijck Lied, Van de voltrocken Vrede,

Stemme: Christus de Mey-bloem groene.

Wegh, wegh nu sonder letten
Mars bloet-gierigh beest valjant
Wegh Trommels en Trompetten,
Reyst vry nae een ander lant,
Ghy hebt in korte Jaren
Soo ick u sal verklaren,
Veel die in weelde waren
Laes gebrocht in droeven stant.

Lief-hebbers hier ter stede
Die den Vrede hoogelijck prijst
Een teycken daer ghy mede
Goede Christenschap bewijst,
Jck sal u sonder storen
Niemant en stopt sijn oore
Hier datelijck laten hooren
Van de Vrede die meenigh spijst.

Wy hebben groot verlangen
Na den Vrede seer langh gehadt,
Dus singht den Heer Lof-sangen,
Die den vrede dees waerden schat
Daer al 't goet uyt komt spruyten
Nu heeft laten besluyten,
Tot Munster vol virtuyten
Ach gesegende waerde Stadt.

Dit Liedt tot u believen
Js gedicht vaet het verstant
Uyt veel verscheyde brieven
En bevestight met den Courant
Ja 't welck noch hier beneven
Tot Brussel is geschreven
En in het Hof gegeven
Aen Rodriego seer valjant.

Hoe den achtsten onverdroten

[p. 110]

 

Binnen Munster met goet bescheyt

 

Den Vrede is besloten

 

Met een yver en vriendelickheuyt

 

Tusschen wilt dit recht vaten

 

d'Hoogh Mogend' Heeren Staten

 

En Spaenjen t'onser baten,

 

Den bedruckten tot vrolijckheyt.

 

 

 

Het Huys sal ick u namen,

 

Daer den Vrede besloten is,

 

De uur oock naer betamen

 

Tot een teycken dat het is wis,

 

Dus stelt vry met verblijden

 

Het ongeloof ter sijden,

 

Wilter oock niet om strijden,

 

Met te seggen dat het is mis.

 

 

 

Jn Bisschops huys vol deughden,

 

Van Cambraeys dit wel aenhoort

 

Js met blijtschap en vreughden

 

Besloten dit vast accoort,

 

Tusschen seven en achten,

 

Daer men dus langh na trachten,

 

Dus moet nu Mars vesmachten,

 

Met sijn krachten, brant en moort.

 

 

 

Den Vrede met verblijden

 

Wiert daer onderteyckent ras,

 

Besegelt van weer-sijden,

 

Waer door groote blijdschap was,

 

Men sagh dees groote Heeren,

 

Malkander saluweren,

 

Met vreughden wilt noteren

 

Jnt af-scheyden op 't selve pas.

 

 

 

Den negenden sonder jocken

 

Na 't besluyten van dit accoort,

 

Js mijn Heer van Bruyn vertrocken

 

Stracks na Brussel te poste voort

 

d'Heer Knuyt wilt dit noteren,

 

Sagh men met grooter eeren,

 

Hem vromelijck convoyeren

 

Wel een half mijl uyt de poort.

 

 

 

Daer sy hun af-scheyt namen,

[p. 111]

 

Men omhelsingh van hun beydt,

 

Hier hebt ghy al te samen,

 

Uyt de Brieven het recht bescheyt

 

Al van het Vredens sluyten,

 

En acht het voor geen kluyten,

 

Vranckrijck stater noch buyten,

 

God geef elck sijn Saligheyt.

 

 

 

't En sal niet langh tarderen

 

Soo de Maer nu stadigh loopt,

 

Of men sal publiceren,

 

Desen Peys seer vast geknoopt

 

Want men heeft nu vernomen

 

Dat de Aggregatie is gekomen

 

Van Spaenjen sonder schromen

 

Tot Brussel soo men verhoopt.

 

 

 

Dees Brieven worden geschreven

 

Uyt Munster alle daegh,

 

Tot Amsterdam verheven,

 

Binnen Uytrecht en den Haegh

 

Tot Haerlem en tot Leyden,

 

Tot Brussel oock verscheyden,

 

Daer sy hun al bereyden,

 

Tot de vieringh van daegh tot daegh.

 

 

 

Nu oorlof Christen Scharen,

 

Hier hebt ghy het recht bescheyt

 

Al t' saem hooren verklaren

 

Hoe tusschen sijn Majesteyt,

 

Van Spaengjen t'onser baten,

 

En de mogende Heeren Staten

 

Den vrede wilt dit vaten,

 

Js besloten met goet beleyt.

 

 

 

Waer door wy allegader

 

Sijn schuldigh uyt 's herten gront

 

Te dancken God den Vader,

 

Die dus mildelijck heeft vergont,

 

Dees langh-gewenschte haven,

 

Tot ruste van veele Slaven,.

 

Nu sijn wy in de Haven,

 

Van den Vrede en vast verbont.

EYNDE.