Nieu Bossche Geusen lied-boeck
(1663)–Anoniem Nieu Bossche Geusen lied-boeck, het–
Auteursrechtvrijop de Stem: Heft op u hert, &c.O Jsrael bedroeft niet soo seere
Om Moyses doot en afscheyt,
Verblijt u nu weer in den Heere
Om dat u Godt heeft toe-geleyt
Josua tot uwer welstande
Tot strijden kloeckelijck bereyt,
| |
[pagina 96]
| |
Tot onse vyants groote schande
Dus God te dancken niet verbeyt,
Want hy Moses gaet veer te boven,
Jn strijt, geluck ende voorspoet,
Daer door wilt Godt den Heere loven
Die hem soo troulijck bystant doet
Want Grol de stad seer sterck en magtig
Van Moses twee malen besocht
Heeft Josua verovert krachtigh
En oock onder sijn macht gebrocht.
's Hertogen-bos oock van gelijcken
Van hem is twee malen beleyt,
Josua gaet daer oock mee strijcken
Tot onses vyants groote leyt,
Wanneer hy hier op dreef veel krachten,
Soo heeft den vyant sterck en veel
Om dat men op hem niet en achtgen
d'Yssel gekregen tot sijn deel.
En heeft hem daer op trots gaen stellen
Om af te loopen 't gantsche Lant
Na dat hy hem hadde gaen quellen
En bevochten met groote schant
Op 's Princen Leger vol van wercken,
Noyt so treftigh sijnde gesien,
Daerom hy hem doen ginck verstercken
Om in de Betuwe te vlien.
Maer daer kreeg hy ook staeg seer treftigh
Dat hy daer heen niet en meer wou
Ons Princen volck hiel hun soo deftigh
Dat het den vyant maeckten rou,
Niet wetende wat hy sou maken,
Want hy en sach gantsch'lijck geen kans
Voor dat sommige d'hoofden op-staken
Jck meyn eenige Paepse mans.
Die hem gingen bidden voor brieven,
Dat hy sou komen trecken voort,
Na Amersfoort na haer believen,
Daer hy soud' vinden kort accoort,
Dit deed den Vyant seer verstouten
Om voort te trecken met gewelt,
| |
[pagina 97]
| |
Sijn Soldaten ginck hy bekouten
De Stad in haer handen hy stelt.
Dit deed haer dapper aen-vallen,
Want sy verlanghden seer na buyt,
En quamen dicht onder de wallen,
Op haer wiert niet geschoten uyt;
Doch daer waren seer weynigh stucken
En de Constapels hadden geen,
Soo dat Amersfoort moste bucken
Als een verlaten alleen.
Als hy nu quam t'Amersfoort binnen
Heeft hy sijn belofte niet betracht,
Maer raesden als berooft van sinnen
En viel op de Borgers met macht,
Dwingende haer tot bier en spijse
Door veel Soldaten in 't getal,
En dreef oock eenen nieuwe wijse
Die ick u hier verhalen sal.
Hy stelde in de Backeryen,
Soldaten, die hy strengh geboot,
Dat sy gantsch'lijck niet soude lyen
De Borgers daer te halen broot,
Het most al voor den vyant wesen
Om haren honger te verslaen,
Dat de Borgers hadden te vresen
Van grooten honger te vergaen.
Nog gink men schatten daer-en-boven
Den Borger boven mate seer,
En eynd'lijck haer noch dapper roven
Als sy mosten nemen haer keer,
Doen sy Wesel hadden verloren
Met haren roof en schade groot,
Van boosheyt sy seer wredelijck sloegen
Jn Wesel de Kinders daer doot.
Dus soo kan God onversiens helpen
Als al d'hope is uyt,
En den Vyant te rugge stelpen
En beroven van sijn buyt,
Korts na dese deftige Victory
En dit heerlijck ontset,
| |
[pagina 98]
| |
Gaf God den Heer sijnde in glory
's Hertogen-bos wederom bedt.
Als men schreef sestien-hondert jaren,
En negen-en-twintigh daer by,
Soo is na de Schriften verklaren
De Stad gekomen aen ons sy,
Den derden van September maende
Te weten na den ouden stijl,
Daer na de Prins was vier maent staende
Voor soo een Stad een kort wijl.
Heusen, Graef, en Bommelerwaerde
En ghy Bataviers al gelijck
Die dickwils sijn geweest vervaerde
Voor dese Stad van roovers rijck,
Juychet juychet God met gesangh
Voor dees sijn beweesen weldaet,
Dat hy u van u smert soo langh
Soo heerlick vrijt, ende ontslaet.
Laet ons bidden om het lanck leven
Voor ons Prince den trouwen Helt
En dat de Heere God wil geven
Dat hy 't alles te rechte stelt,
Dat wy in vreed eendrachtigh
Mogen woonen bly,
Dan sal ons Lant worden seer krachtig
Want God sal ons dan blijven by.
En wilt oock doch geensins verbeyden
Te bidden voor d'Oraengjen-boom,
Dat sy goe tacken magh uyt-spreyden
Als aen eenen seer klaren water-stroom,
Die den stam oprechtelijck na aerden,
Op dat ons Landt tot aller stont
Mach worden vast bewaert in waerden,
Jnwendigh en gantschlijck in ront.
|
|