Nieu Bossche Geusen lied-boeck
(1663)–Anoniem Nieu Bossche Geusen lied-boeck, het–
Auteursrechtvrijop de Stemme: Maximilianus de Bossu, &c. | |
[pagina 76]
| |
Geestelijckheyt.
Graef Hendrik van den Berg valjant
Wilt doch ons klaghten hooren
Waerom doet ghy ons geen bystant
Want wy gaen heel verlooren
Den Geus brenght ons geheel tot schant
Over al is hy triumphant
Och! waren wy noyt gebooren.
Graef Hendrick.
My dunckt ick hoor daer klagen seer
Priesters en Jesuijten
Hoort hoe jammert Pater-heer,
Gaet met de Nonnen krijten
Och! ick moet dragen met gedult,
Al van dit elent gantsch de schult
En daer toe 't eeuwigh wijten.
Geestelijckheyt.
Och Graef de schult van dit elent
Wordt u heel toe-geschreven,
Want de Kap wort gantsch om-gewent
Ghy doet ons trillen en beven,
's Hertogen-bos die vaste stad,
Js van de Geusen aen-gevat,
Ende gebrocht om 't leven.
Graef Hendrick.
's Hertogen-bosch wilt dit verstaen,
Als ick u sal verklaren,
Dat kost my soo menigen traen,
En brenght my in groot beswaren,
'k Heb my daer soo seer om gequelt
Dat ick van sinnen ben ontstelt,
Och hoe wil 't met my varen?
Geestelijckheyt.
De Stad Wesel, die schoone Stad,
Js nu mee af-genomen,
'T was beter dat ghy nimmer had
Jn de Veluw gekomen,
Daer ghy doch most met schant van daen
En voor de Geusen vluchten gaen,
Och wy moghen wel schromen.
| |
[pagina 77]
| |
Graef Hendrick.
Och! wie sou gedacht hebben dat,
Dan Wolf en Dijden t'samen,
Wesel souden hebben gevat,
Doen wy t'Amerfsfoord quamen,
Den Bosch, Amersfoort sijn wy quijt,
En oock de Veluw' met schant en spijt,
Dies mach ick my wel schamen.
Geestelijckheyt.
Ghy mocht wel willen lieve man
Soo als ghy u hebt gequeten
Doen ghy in de Veluwq' quam an
U Broeck was vol gescheeten
Want ghy daer machtigh trecken quamt
Ende gantsch geen vyant vernamt,
Niet als Boeren wilt weten.
Graef Hendrick.
Jck heb de schult, want 't is versien,
Jck meende haest te komen,
Jn de Betuw also ick meen,
Om den Bosch t'onser vromen,
Daer door te ontsetten alsoo ras,
Soo haest ick in de Betuw was:
Maer 't is my al genomen.
Geestelijckheyt.
Och dat en is nu niet met al,
Den Bosch is al gesprongen,
De Geusen hebben over al
Vive Orangien gesongen;
Na lange sieckte volght de doot,
Wat lijt de Roomsche Kerck al noot,
Daer ghy se hebt in-gedrongen.
Graef Hendrick.
Jck wort van herten koel en flaeu,
En 't grilt my door de leden:
Van sorgen wort ick grijs en grau,
Niet sonder kleyne reden,
Want ick vrees voor sulcken misval,
Dat den Koninck noch aen my sal
Een Spaens vijgsken besteden[.]
| |
[pagina 78]
| |
Geestelijckheyt.
Ghy meynden dat een geus moest voort
Doen ghy maer had gewonnen,
Een Stedeken genaemt Amersfoort,
Maer 't was qualijck begonnen,
Want u was daer geen houwen an,
Dies trock ghy met schanden daer van,
Dat was heel grof gesponnen.
Graef Hendrick.
Och hout nu doch van klagen op
Jck kan het niet verdragen:
Het mymert my al in den kop
Mijn hert dat wert verslagen,
Dies sal ick moeten groot schand' begaen
En voorts het krijten laten staen,
Al in mijn oude dagen.
Geestelijckheyt.
Och het is nu met ons gedaen,
Wat sullen wy beginnen?
Ons Nonnekens mogen nu vangen aen,
Schueren, naeyen, en spinnen,
En de Mis mogen wy laten staen
En met de Lazarus Klap om gaen,
Om soo die kost te winnen.
Graef Hendrick.
Jck mach my voort op dit saysoen
Jnt Gast huys gaen begeven,
En lappen daer wat oude Schoen
Om eerlijck af te leven
Of mocht ick voort scheyden van hier
En komen in het Vagevyer,
Soo waert my al vergeven.
Geestelijckheyt.
Oorlof Graef Hendrick van den bergh
't Lopt nu met ons ten ende,
De Geusen sijn ons veel te ergh,
Waer wy ons henen wnden,
Daer komt den Geus en geeft ons bult,
Hier van hebt ghy alleen de schult,
Sint Felten moet u schenden[.]
|
|