Nieu Bossche Geusen lied-boeck
(1663)–Anoniem Nieu Bossche Geusen lied-boeck, het–
Auteursrechtvrijop de Stemme: Fortuyn ghy doet mijn, &c.Aenhoort ghy Mans en Vrouwen,
'T sy jonck of out bedaeght,
Men sal de Bruyloft houwen,
Al van de Bossche Maeght,
| |
[pagina 56]
| |
Die in voorleden tijd
Soo dickwils is gevrijt,
Nu heeftse moeten trouwen
Al is het menigh spijt.
Binnen drie hondert jaren
Soo is den Bosch vermaert,
Gevrijt van veel Minnaren
Soo de Kronijck verklaert,
Sy heeft haer eer bewaert,
Elck een kloeck weder-staen
Sy heeft wel dertigh Vryers
Ongetroost laten gaen.
Wanneer men heeft geschreven
Duysent ses hondert jaer,
Negen-en-twintigh daer neven
Op Mey-avont seer klaer,
Quam Prins Hendrick eerbaer
Al voor den Bosch playsant,
En heeft dat Bossche Maegdeken
Terstont de Mey geplant.
De Mey die stont ontloken
Seer lustigh in haer fleur,
Haer Bloemen krachtig roken
'T geheele Brabant deur
De Maeght lagh in doleur,
Sy maeckten grooten rou
Dat sy haer maegdom laten most
Aen den Prins van Nassou.
Veel Graven ende Heeren
Capiteyns en Luytenants,
Quamen dees Maeght vereeeren,
Sy maeckten haer een krans,
De Bruyd die most ten dans,
Al wast haer lief of leyt,
Men ginck de Bruyloft houwen
't Banket wierde bereyt.
De krans die was seer cierlijck
Gemaeckt in korten stont,
Men ginck daer door playsierlijck
Tien uren gaens in 't rond,
| |
[pagina 57]
| |
De Maeght lagh seer door-wont,
Sy was in groote pijn
Dat sy in haren ouderdom
De Bruyd sou moeten sijn.
Sy lagen in vijf troppen
Rontom den Bosch vergaert,
Wel tachtigh duysend koppen
Te voet, en oock te paert,
Elck een was onverveert,
Sy speelden ongetreurt,
Ontrent wel twintigh weken
Heeft daer die Feest geduert.
Prins Hendrick van Nassouwen
Stelden seer fray ten toon,
Graef Ernst sagh men niet flouwen,
Graef Willem in persoon,
Met mijn Heer van Brederoe,
Prinssen als een Krijgs-helt
Met heel en half Kartouwen
Rontsom den Bosch in 't Velt.
Hoe schoon dat men daer speelden,
En elck een deed sijn best,
Het Meysken seer krackeelden
Sy wou niet wel ter Feest,
Sy most noch op het lest,
Het was met haren danck,
Op den eersten September
Deed sy haer Kerck-ganck.
De Bruyd die wert geschoncken
Wel lustigh Engels Bier,
Fransche Wijn heeft sy gedroncken
Ten was haer geen pleysier,
Het Brabants Meysjen fier
Heeft nu den rock gekeert,
Prins Hendrick van Nassouwen
Heeft haer Geusen geleert.
Wat helpen u nu Schanssen
En u Sterckheyt vermaert?
Ghy moest met my eens danssen
Een Hollantsche galjaert,
| |
[pagina 58]
| |
Nu sijn wy 't saem gepaert,
Mijn Bruyt weest wellekoom,
Ghy sult noch vrueght genieten
Van den Orangien-boom.
Hoe waert ghy alsoo trotsigh,
Daer ick u min op eer,
Spijtigh, hoovaerdigh, grootsigh,
En neemt van mijn u keer,
Jck heb door liefden teer
Gegaen soo menigen ganck
By daghen en by nachten:
Ghy weet mijn weynigh danck.
Edel Prins van Nassouwen
Verstaet mijn woorden klaer
Dat ick u niet mocht trouwen,
Dit is d'oorsaeck voorwaer
Mijn vrienden allegaer,
Wilden 't ghehenghen niet
Hadt ick mijn eygen vooght geweest
't Waer over langh geschiet.
Nu komt mijn Lief mijn schoone
Mijn Lief die ick bemin,
Voorwaer ghy spant de Kroone,
Ghy sijt mijn hert mijn sin,
U Bescherm-heer ick bin
Jn spijt van mijn Vyant,
Ghy sult in vreughden leven,
Hout u altijdt konstant.
Breda Antwerpen mede,
Die sijn van herten bly,
Om dat ghy sijt getrede
Jn den Echten-staet met my
Soo sullen seggen sy,
U volgen metter daet
Veel gelucks sy u wenschen
Jn onsen Echten-staet.
Nuy singht een Liedt van glory,
Ghy Lief-hebbers getrouw,
Looft Godt voor sijn Victory
Prijst den Prins van Nassouw,
| |
[pagina 59]
| |
Dat hy Gods Woort op bou,
Kloeck-moedigh metter spoet,
Laet ons in deughden groeyen
Als de Klaveren doet.
|
|