Het nieuwe vermeerderde groote harpje
(1703)–Anoniem Nieuwe groote harpje, Het–
AuteursrechtvrijStem: O eenig voedsel van mijn Jeugt.
WAt sie ik hier rontom my staen?
Wat sie ik hier al wonder aen?
Ik moet God den Schepper loven,
Die 't soo heerlijk schiep van boven:
Hier is Son, hier is Maen, hier is Locht, hier is licht,
| |
[pagina 100]
| |
Het gesternt, het gedraey, en 't gezwaey, in 't gesigt.
Door de macht, en de kracht, van Gods hand;
'k Sie de aerd, het geboomt, en het kruyt, en het gras,
'k Sie de vrucht, en het loof, en 't gespruyt, en 't gewas,
De vruchtbaerheyd van 't land:
En roep met hert en mond,
Uyt een verheugde grond;
Hoe sal ik mijnen Schepper loven,
Die 't soo heerlijk schiep van boven?
Hoe lacht my desen Lusthof aen?
Ja 't is ons alles onderdaen:
Wat sie ik voor mijn oogen zweven,
In een strich en jeugdig leven?
Ey hoe geel, ey hoe groen, ey hoe blaeuw, en hoe wit!
| |
[pagina 101]
| |
Ey hoe geel, ey hoe groen, ey hoe bruyn, als een git,
'k Sie d'Appel, en Peer, en Lemoen:
'k Sie de Noot, 'k sie de Kers, 'k sie de Vijg, en de Druyf,
'k Sie Sala, 'k sie het Moes, en het kruyt tot de Struyf,
'k Sie de Pruym, Aprikoos en Citroen:
Veel Tarw en eel gebloos
Van Lely, Bloem en Roos,
Van ruykende kruyden voor de sinnen,
Wie sou dit doch niet beminnen?
Hoe weeldrig praelt dit soet gediert,
Dat dus voor onse oogen zwiert,
En met vriendelijk gewemel
Tiert soo frisch op dees aerdsche hemel!
Sie 't Paert by de Stier, en de Leeu by 't Schaep;
| |
[pagina 102]
| |
Siet de Wolf by het Lam, en de Vos by de Aep,
De Beyr by den Oliphant.
Siet de Swaen by de Gans, en de Struys, Papegay,
Siet de Haen by de Hen, en de Uyl by de Kray,
De Vischjes aen het strand,
Hoe tierig yder springt:
Hoe 't Nachtegaeltjen singt,
En dit 's tot nut van ons arme menschen,
Wat sou men doch meer konnen wenschen?
Waer noch soo was 't voor my verdriet,
En had ik nu mijn Aefjen niet,
Die my God uyt mijn Ribb' heeft gegeven,
Tot vermeerd'ringe van ons Neven,
Hier is liefd', hier is vreed', hier is lust, hier is vreugd',
| |
[pagina 103]
| |
't Is vol hoop, vol geloof, 't is vol troost en geneugd',
Wat een heerlijk Paradijs!
Daer noch haet, daer noch twist, daer noch nijd, noch krakeel,
Daer noch sorg, daer noch vrees schuylt in 't vrolijk Prieel.
Maer alleen Gods eer en prijs.
O wat een wonder werk
Is in dees aerdsche Kerk!
God wil daer in ons Huw'lijk zeeg'nen,
En met sijnen dauw bereeg'nen.
|
|