Een Nieu geestelijck liedt-boecxken

inhoudende veel nieuwe Liedekens, die welcke noyt in druck en zijn gheweest

[OCh Heer wilt mijn bereyden]

Op de wijse, ick arm Schaepken aen gheen groen heyden.

OCh Heer wilt mijn bereyden
Te beleven mijnen naem,
Van u laet my niet scheyden,
Ten strijt maeckt my bequaem
Dat ick heb eens vercoren,
Op Christen vont,
Het groot verbont
Gheen vrees in my laet stooren.
Die Wolf comt my bespringen

[fol. C5r]

 

Met mijn bebloede muyl

 

Sijn lust op my comt dringhen,

 

Om te voeren in sijn moortcuyl:

 

Mijn herder zijt ghy almachtigh

 

Door u ghenaet

 

Comt my te baet,

 

Weest mijn crancheyt ghedachtigh.

 

Laet my doch niet verstroyen.

 

Door vrees van zijn ghewelt,

 

Altijt in u Schaeps-koyen,

 

Laet my oock zijn ghestelt

 

Een Schaep van uwer weyden

 

Waer ghy mijn drijft

 

Doch by my blijft,

 

Mijn harder wilt mijn gheleyen.

 

Moet ick hier in gaen swerven

 

Als een onwaerde gast,

 

Gheneren met Adams erven,

 

En zijn des weerelts last,

 

Daer voor laet my niet beven

 

Want wie verdraeght,

 

Wat u behaeght,

 

En sult ghy niet begheven.

 

Selfs hebt ghy desen paden,

 

Besuert en bearbeyt,

 

Versaet door u ghenaden,

 

Nae ons cranckheyt bereyt,

 

Dus staense niet te vermijden

 

Want het meeste lof,

 

Vant aertsche stof,

 

Is voor u naem te lijden.

 

Veracht, berooft, verdreven

 

V vrienden so oock meest,

 

Ghebracht om haren leven

[fol. C5v]

 

Versterckt door uwen Gheest

 

Maeckt mijn dien ick deelachtigh

 

Of ick most gaen,

 

Den selfde baen,

 

Met u dienaer warachtigh.

 

Mijn Geest wilt doch verstercken

 

Om te lijden sonder schroom

 

Teghens alle Sathans wercken

 

Maeckt my in liefden vroom

 

Die Glorie uwer name,

 

Die swacke ganck,

 

Mijns vleysche cranck

 

En laet my doch niet beschamen,

 

Al straft ghy mijn misdaden

 

Ick blijf nochtans u vrient

 

En ghy sult my ontladen,

 

Al heb ick meer verdient

 

Wt Vaderlijcke minnen

 

Met recht ghy castijt

 

In desen tijt

 

Om eeuwigh mijn te winnen.

 

Wort ick mijns vyants rove

 

Ick heb aen hem gheen schult,

 

Dat ick ly om tgheloove

 

Met vreught mijn hert vervult

 

Teghens u is mijn vermeten

 

V eyghen recht

 

In uwen knecht,

 

Sult ghy doch niet vergheten,

 

Gheen zont can u behaghen,

 

Het lijden wint den croon,

 

Onrecht sult ghy doch plaghen

 

Mijn deughden gheve loon

 

Altijt ghy in u leven

[fol. C6r]

 

Met eenen woort

 

Sijn zy versmoort

 

Die u hier hebben bestreden.

 

Geen dingh sal my ontbreken

 

Waer ghy my henen sent,

 

Want ghy my onbesweken

 

In lijden zijt ontrent,

 

Dus wil ick u betrouwen,

 

Alleen ghy zijt,

 

Die na den strijt

 

V glorie doet aenschouwen.

 

Adieu nu vleysch en bloede,

 

Mijn Vrienden en aertsche goedt,

 

Alleen op Godes hoede

 

Mijn harder ick volghen moet,

 

mijn Prins wilt mijn bewaren,

 

In u gheley,

 

So ick verbey,

 

Wilt mijn met u vergaren.