De Nieuwe Domburgsche speel-wagen
(1767)–Anoniem Nieuwe Domburgsche speel-wagen, De–
Auteursrechtvrijvermeerdert met de Nieuwe Vlissingsche tyd-korter of Verbeterde snaakje
Op de Wijs: ô Holland schoon.1.
O Hemel welk een ongeluk!
Op Y- en Zoute stromen,
De Hemel voegt by vreugd ook druk,
Gevolgt van angst en schromen:
Naer eene zware en felle brand,
Te Hilverzum in het gooit Land,
Zoo hoord men droeve maren:
Op Y- en Watre baren.
2.
De Beurtman die op Hasselt vaert,
Was nauw van Land gestoken,
Of ziet Nephtuin met kros en Paerd,
Kwam fel op 't Water roken,
| |
[pagina 91]
| |
En schudde braef zyn maen en kop,
En joeg door 't vlugtig bruysen zop,
En deed 'er veele smore,
Gelyk wy zullen horen.
3.
Hy met een groote vragt bemand,
Uan Honderd dertig Zielen,
Was nauw daer de Uuur-toren brand,
Genaekt met Mast en Kielen,
Naer by het Dorp van Durgerdam:
Of ziet hy haest een gat bekwam?
En naer de grond ging eylen,
Door 't vinnig overzeylen.
4.
De Maeijers met hun loon belaen,
Dat de Arbeid kwam vergoeden,
Zyn in de Hasselaer gegaen,
En ziet wat tegenspoeden,
Zy leggen zich gerust ter neer!
Op hunne bols en bed en veer;
En met zy kwamen ronken,
Zyn veel daer door verdronken.
5.
Het Schip dat raekten na de grond,
Door 't Water in te sneeven,
De doode Lyken men daer vond,
Wie moet van schrik niet beeven,
Een ramp en droevig ongeval:
Uersmoorden veele Menschen al,
En lieten laes het leven,
Door 't Water ras omgeven.
6.
Wie kan wanneer het toeval wil,
De rampen wederstreven:
| |
[pagina 92]
| |
De zaek raekt daer door in 't verschil:
Wat dat het regt zal geven,
En wat de oorsaek daer van zal zyn,
Naer waerheid of naer gis of schyn,
Dat zal den uitkomst leeren,
Hoe dat de zaken keeren.
7.
't Is Iammer droevig vol elend,
Uan deese arme Zielen:
Die niet in de agterboeg zig wend,
Ueel Menschen deed vernielen,
Zy smoren alle in de Uloed,
Door het Zee-water zeer verwoet,
En zyn straks omgekomen,
Gelyk men heeft vernomen.
8.
De Hemel doet altoos zyn magt,
Daer is niets bygevallen,
Op Zee en Land zoo blykt zyn kragt,
Aen muur en sterke wallen,
Een snel en schielyk oogenblik,
Ueroorsaekt veel en groote schrik,
En doet ons veeltyds klagen,
In veel benaeude dagen.
9.
Men leer hier uit hoe meenig Man;
Haest aen zyn eynd' kan komen,
Met dat de Heemel nu en dan,
Gebied de Waterstromen,
Cool de brulderende Wind,
En Mensch, en Uee, en goed verslind.
En met hy komt te woeden,
Brengt hy veel tegenspoeden.
| |
[pagina 93]
| |
10.
De Zielen zestig in 't getal,
Komt men aldaer begroten,
Door zulk een gat en Waterval,
Heeft het hem aen gestoten,
En zy zyn onverwagt gesmoort,
Gelyk men uit de Tyding hoord,
En zyn door 't nat verslonden,
Gelyk men heeft bevonden.
11.
Niemand van hunner had verwagt:
Soo'n haest en schielyk sneven,
Het water dat heeft groote kragt,
Als het komt aengedreven,
En boord door dyk en gaten heen,
Maekt vrouwe en kinders in 't geween,
Wie weet hoe dat zy kermen:
Wilt Heer ze al ontfermen.
12.
Bewaer ô Heer ons Nederland,
Uoor brand en watervloeden,
En toon voor al uw goede hand:
In zulke tegenspoeden,
En dek ons al in ongeval,
Wees ons een muur en sterke Wal,
Leer ons op u betrouwen,
Zoo zyn wy vast behouwen.
|
|