Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter

t’Samen-spraeck, of Vinger-Hoedts-Vryagie, tusschen Cloris en Philida.

Voys: Liefste gy zijn ongestadigh.

Cloris.

PHilida uw’ Vinger-hoedtjen
Heb ick jaer en dach bemint,
Meerder als al ’t Poppe-goedtjen,
Dat men op de Kermis vindt,
Och! mocht ick die eenmael erven,
‘k Sou een Schat veel meer verwerven,

[p. 67]

 

(Soo ghy die woudt gunnen my)

 

Alsser op der Aerde zy.

 

Phili.

 

Schrand’re Cloris, ’t Vingerhoedje

 

Dat ghy soo langh heb bemint,

 

Is niet voor u Poppe-goedje,

 

Schoon men meer in Kramen vindt,

 

My en lust geen Fluyt of Veelen,

 

Oock sou my sulck goedt verveelen,

 

Dan uw gunnen ’t waerste Pandt,

 

En door u te zijn ontmandt.

 

Cloris.

 

‘k Heb u daerom langh gebeden

 

Doch ick winne voor noch na,

 

Leentse my maer ‘k ben te vreden,

 

Voor een uurtje Philida,

 

‘k Sal u goedtheydt eeuwigh prijsen,

 

En u deught en eer bewijsen,

 

Schencken al mijn Poppe-goedt,

 

Voor soo lieven Vinger-hoedt.

 

Philida.

 

Al u bidden en u smeecken,

 

Helpen niet, maer zijt gerust,

 

Leen dat heeft voor dees gebleecken,

 

Als men eenmael heeft gekust,

 

’t Is geen wonder ghy soudt prijsen,

 

Voor ’t behulp my eer bewijsen,

 

Wanneer ick u Poppe-goedt,

 

Liet ’t gebruyck mijns Vinger-hoedt.

 

Cloris.

 

Philida al mijn gedachten,

 

Strecken maer tot eer en deught,

 

Tijdt verwint, ‘k sal verder trachten,

 

U te doen de groote vreught,

 

Mocht ick maer ’t geluck verwerve

 

Van u gunst, eer dat ick sterve,

 

Ick sou seggen soo terstondt,

 

d’Hemel ons veel vreughde jont.

 

Philida.

 

Cloris ’t zijn maer valse schijnen,

 

Als m’een Maeght bedriegen wil,

 

Lusts-begeer, laet dat verdwijnen,

 

‘k Houw mijn Vinger-hoedjen stil,

 

Eens de Troetel-schoot genooten,

 

Van een Maeght, die blijft verstooten,

 

Ghy dan Cloris gaet vry heen,

 

Houdt u rust, ick ben te vreen.