Het nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter
(1678)–Anoniem Nieuwe gevondene Makrollitje ofte Clioos hernieude cyter, Het–
AuteursrechtvrijStemme: Waerom hietje mijn Man Kallebasje, &c.
LEstmael vrijde my een Karel,
’t Geen my wonder wel beviel,
‘t Was een Jonghman als een Parel,
Hy verheughde mijne Ziel,
En hy kon soo minn’lijck praten,
| |
[pagina 20]
| |
‘k Had in ’t Vryen geen verdriet,
Maer nu heeft hy my verlaten
En daerom en treur ick niet.
’t Scheen dat ick hem wel behaeghde,
En hy noemde my sijn vreught,
Ja een pronck van alle Maeghden
En een voetsel van sijn deugt,
Alsoo aerdig kon hy praten,
Smeecken ende vleyen siet,
Maer nu heeft hy my verlaten,
En daerom en treur ick niet.
Al sijn vleyen seeker dienden,
Om mijn Maegden bloem alleen,
Maer ick had geen lust mijn vrienden,
‘k Seyde ga veel liever heen,
Al sijn vleyen kost niet bate,
Want sijn lust is noyt geschiet,
Daerom heeft hy my verlaten,
En daerom en treur ick niet.
Want ick dacht so goede Schepen,
Komen als’er varen af,
‘k Had geen lust in sulcke knepen,
En die reden die hy gaf,
‘k Sey wel hoe wat meugt gy praten
Neen ‘k hou mijn eere siet,
Sint heeft my mijn Lief verlaten,
En daerom en treur ick niet.
Maer had hy wat aengehouwen,
‘k Weet niet hoe het had gegaen,
’t Had my mooglijck niet berouwen,
Maer nu is het al gedaen,
Als ick hem nu sie op strate,
Gaet hy of hy niet en siet,
‘k Denck mijn Lief heeft my verlaten,
En daerom en treur ick niet.
Of’er eenen is verlooren,
Dat en is al niet met al,
Weder heeft m’er twee verkooren,
Daer ick my mee troosten sal,
‘t Suchten sou my doch niet baten,
Vrolijckheyt bemin ick siet,
Heeft mijn Liefje my verlaten
| |
[pagina 21]
| |
Ey daerom en treur ick niet.
‘k Zal wel aen een Vryer raken,
Die uyt reyne min getrouw,
En uyt Liefde my sal maken,
Tot sijn lieve waerde Vrouw,
Die sal ick sijn luste laten,
Nae sijn wil volbringen siet,
Heeft mijn Liefje my verlaten,
Ey daerom en treur ick niet.
‘k Heb geen lust in geyligheden,
Of in vuyle Ydelheyt,
Ofte in on-eerbaerheden,
Ofte in Lichtveerdigheyt,
En ick sal het altijdt haten,
Wat my voorkomt of geschiet,
Heeft mijn lief my nu verlaten,
Ey daerom en treur ick niet.
Vrese heeft my wederhouwen,
Anders was het wel gebeurt,
Had hy my geen Trouw gehouden,
Dan had ick te laet getreurt,
Dus is best een ding gelaten,
Als te klagen vol verdriet,
Heeft mijn Liefje my verlaten,
Ey daerom en treur ick niet.
Jonge dochters al te samen,
Wie dat gy oock wesen meugt,
Hout u eerbaer en bequame,
In het bloejen van u Jeugt,
Schout de Vryers ydel praten,
Ende wacht u voor verdriet,
Want mijn lief heeft my verlaten,
En daerom en treur ick niet.
|
|