|
| |
| |
| |
Een nieuw lied,
Of zonderlinge en waare Geschiedenis van de zuivere Liefdeband van Fredrik en Rozina.
Behelzende: hoe deeze braave ZOON op de tederste wyze na de Keukenmeid van zyn Ouders Verkeering had, en haar reeds had bezwangerd, hoe hy zulks op de eerbiedigste wyze aan zyn Vader te kennen geeft, maar hoe de Oude Man volkomen zyn toestemming weigerde, en wat hy smeekte, hun Huwelyk nimmer wilde toestaan, maar hoe hy Rozina als een snode Hoer uit zyn Huis verstoot, en Fredrik van smart en verdriet verkoos ter Zee te gaan, hoe zyn Schip met de Algiers slaags raakte en overwonnen werd, en hy als Slaaf in Turkyen werd opgebragt, hoe hy aldaar ondervraagt zynde, rondborstig beleid, dat hy aan de Leer van Jesus getrouw was, en hy dus voor zyn leeven lang tot de Galeyen werd veroordeeld. Hoe Rozina door Bosch en Veld zwervende van twee Doode Kinderen verloste, en in die toestand hopeloos ter neder lag, maar hoe een Heer die aldaar op de Jagt was, haar uit medelyden naar zyn Woning nam, en zy aldaar vier Weeken zynde, het besluit nam, in Mans Klederen haar Min- | |
| |
naar op te zoeken, daar zy vernomen had dat hy in het Turksche Land was, en hoe zy by de groote Heer aankomende beleid, dat zy om geen schatten maar uit Liefde was daar gekomen, en één Jaar lang getrouw gediend hebbende verlof kreeg weder na Huis te gaan, doch hoe zy wenschte dat de groote Heer haar het verlangen wilde geeven, de beste vrucht voor haar uit zyn Land, hoe zy toen aan de Slaverny komende haar lieve Fredrik zag en omhelsde en hoe zy beide ontslagen, tot het Vaderland terug keerde, hoe de Oude Man verblyd zynde dat hy zyn Zoon weder zag; en hem vryheid gaf zig voor het H. Echt-Altaar met zyn Rozina te verbinden. Waardig in gedachtenis te houden.
| |
Op een Lieffelyke Wys.
1.
Wat dat de Liefde leid geweld,
Verdriet en droefheid om het goed en geld
Aan Fredrik die zyn Rozina mind,
Zy was zyn tedere hartsvrindinne,
| |
| |
2.
Dit Lief en Jeugdig Paar,
Oprecht door zuivre Minnekragt,
Rozina heeft dus zyn verzoek volbragt,
Zy sprak zo menigmaal met droef gezugt,
Ach, Fredrik! wat gaan wy maken,
3.
Hy sprak, ach! Liefste zoet,
Breekt nooit ons tedre Liefde groot,
Om u te derven was ik liever dood,
Zyn Vader werd hun Liefde straks gewaar,
Sprak: Zoon! wat wilt gy gaan beginnen?
Met een van staat zo klein,
Ik zeg dat zal nooit zyn.
4.
Was hy van spyt verstoord,
Ach Vader! doet my geen geweld,
'k Verlaat Rozina nooit om goed of geld,
Zy draagt myn Vleesch en Bloed,
En staat alleen in myn hart en gemoed,
'k Zou liever nog het leven derven,
Als ooit myn hartvrindin,
| |
| |
5.
Vol grampschap en zeer kwaad,
Die joeg Rozina weg, ô spyt!
En sprak: vertrek, ô Hoer! 't is meer dan tyd
Maar Fredrik riep: ô Lief!
Word gy verjaagd gelyk een schelm of dief;
Ach, waardste Schat! waar zult gy dwalen?
Met geen gy van myn draagt.
6.
Begaf zich op Nephtunis Vloed,
En riep: vaarwel myn Land en Liefste zoet
Gaan klagen myn droefheid en geweên,
En komt de smart my te verslinden,
'k Hoon by het Opperste Al,
7.
Maar hoort wat hier geschied,
Dit baarde hem nieuw verdriet,
Zyn Schip raakt slaags en overmand,
Van de Algiers, en viel in hunne hand,
Dus Fredrik werd wel dra,
Gebragt al by de Turk zyn ongenaê,
Men vroeg zyn Naam en wat hy geloofde,
| |
| |
8.
De Turk die sprak terstond,
Dan schend gy ons verbond,
Gy zult hier nu in pynen groot,
De Ploeg gaan trekken tot gy sterft de dood
En nooit van hier meer gaan,
Kom maak u weg, en blyft niet langer staan
Zie hoe de Mensch komt in elende,
9.
Langs Bosch, en treurde op de baan,
Maar ach helaas de Barendsnood kwam aan
En riep: in al haar pynen en gezucht,
Wil God my doch behulpzaam weezen,
Ach Fredrik! lieve Vrind,
10.
Staat my doch by in deeze nood,
Zy verloste van twee Kinderen, maar dood
Een Heer kwam daar in 't Bos ter Jagt gegaan
Die hoorde daar haar droeve klagten,
En haalde straks zyn Vrouw,
| |
| |
11.
Deez' goede Man en Vrouw,
Die bragten haar getrouw,
Naar Huis, daar alles wierd bereid,
Dat zy bekwam in drie, vier weken tyd,
Aan alle liên waar of haar Fredrik was,
En zy kwam binnen kort ter ooren,
Slaaf in het Turksche Land.
12.
Die my heeft trouw bemind,
'k wil zoeken, is het in myn magt,
In druk of weelde zy niet lang en wagt,
Zy deed Mans kleeren aan,
Met goed gemoed zo is zy Scheep gegaan,
Als door de woeste Zee en Baaren,
Tot in het Turksche Land.
13.
Toen wierd zy van de Wagt,
Tot voor de Turk gebragt,
Die sprak wel Jongeling zegt het my:
Wat is doch u begeer, en waarom komde gy?
ô! sprak zy, machtig Heer!
Dat ik hier kom, dat is uit Liefde teêr,
Om u te dienen naar uw lusten,
| |
| |
14
Maar haar gedagten bleef gezind,
Dat zy mogt redden Fredrik haar vrind,
Dus naar omtrent een Jaar,
Maakte zy aan haaren Heer kenbaar,
En vroeg of zy mogt wederkeeren,
Haar Meester gaf consent,
15.
Gy hebt my trouw gediend,
Ik zal u geven wat gy vraagt,
Hy sprak: Mynheer! geef my wat my behaagt
Een vrucht uit uw warand,
Die dag en nagt staat in myn hart geplant,
Toen ging zy daadelyk wel te vreede,
16.
't Was Fredrik, haar Minnaar,
Zy sprak: 'k verlos u uit de pyn,
Volg my, ik zal dan uw geleidsman zyn,
Den Turk was heel versteld,
Dat zy hem liever had als goed en geld,
Dus heeft hy hun een Brief gegeeven,
Om te keeren met verstand,
| |
| |
17.
Terug, weer uit het vreemde Turksche Land
Beveiligd door Gods Vaderlyke hand,
En is toen naar zyn Vaders Huis gegaan,
De Oude Man riep opgetogen,
Dat 'k uw myn Zoon weêr zag.
18.
Trouwd met uw hartsvriendin,
Die bragt u beide uit 't gevaar,
Dus dankt Hem voor het Heilig Echt-Altaar,
Schenk u zyn zegen, zelfs in overvloed,
Wilt gaan in zuivre Liefde [...]en
Myn schatten na myn dood.
19.
Al die ook mind of vreid,
Neemt voorbeeld aan dit trouwe paar,
Draagt altyd regte liefde tot malkaar,
Gy Ouders 't is een leer,
Verfoeid om geld of goed geen liefde meer,
Of brengt geen Kinders ooit in 't lyden,
Veragt geen trouw voor 't geld,
Want God heeft ze ingesteld.
|
|
Auteursrechtvrij