Nieuwe geestelycke liedekens, tot godtvruchtig gebruyck der jonckheydt in den catechismus

87. Liedeken.
Weirde des Lydens.

Stemme: Sion looft &c.

KOst den Hemel ons benyden,

Dit sou wesen om het lyden
Dat men boven niet en vindt:
Dit syn kruyden van ons erven
Die den saeligen moet derven
Schoon hy die soo seer bemint.

O t'en sou hem niet verdrieten

Ons ellenden te genieten
Daer wy weygerigh van syn.
Ons misnoegen sou hem smaeken
Ongenucht sou hem vermaeken
Al syn haeken waer naer pyn.

Hadden Menschen Engels oogen

Lyden sou sich anders toogen
Als het nu genomen wordt.
Qualyck sien maeckt een quaedt oordeel
Hier van hebben d'Engels voordeel
Daer den mensch blyft in te kort.

Menschen spreken naer gesintheyt

[p. 136]

 

Meynen midden in hun blintheyt

 

Dat aen t'sien niet en ontbreckt;

 

Want sy letten op t'uytwendigh,

 

En bedriegen hun ellendigh

 

Als de waerheyt wordt ontdeckt.

5.

t'Minerael van goude mynen,

 

Sal dit selfs aen hun niet schynen

 

Eenen rouwen aerden klont?

 

Hoort den gout-smit hier van spreken

 

Als hy dit wel wegh-gesteken

 

Wenscht, dat hy t'noch meerder vont.

6.

Hy die siet dees aerd' van binnen

 

Weet, wat hier is aen te winnen

 

Als het door het vier sal gaen;

 

Uyt dees aerde sal hy haelen

 

Kostelycke goude schaelen

 

Die voor Princen mogen staen.

7.

Laet Theresia eens kiesen

 

t'Leven, of die pyn verliesen,

 

Sonder lyden liever doodt.

 

Gy Xavier, die in den oosten

 

Geen vermaeck en kan vertroosten

 

Al uw' weelden syn in noodt.

8.

Buyten bystant van de menschen

 

Daer een ieder sou naer wenschen

 

t'Lyden was al Jesus troost.

 

Daerom weenen, kermen, suchten,

 

Voor die t'kennen syn genuchten,

 

t'Lyden is oprecht den oost.