|
| |
64. Liedeken.
Den Lof-sanck Lauda Sion Salvatorem
Ter eeren van het H. Sacrament des Autaers.
Stemme van den Latynschen.
1.[regelnummer]
SIon, looft uw' Saelighmaeker,
Uwen Leydtsman, Ziele-waeker,
In gedichten, en gesanck:
Looft soo veel, als gy kont loven,
Allen lof gaet hy te boven,
Noyt genoegh geeft gy hem danck.
| |
| |
2.[regelnummer]
Wonder stof van lof te geven,
Levend' Broodt, dat t'al doet leven,
Wordt van daegh ons voor gestelt;
Dat men gaf twaelf Broeders t'eten,
In't lest Avontmael geseten,
Soo het vast geloof vermeldt.
3.[regelnummer]
Laet den vollen lof hoogh klincken,
Laet een vreught in't herte sincken,
Door geluydt, schoon, soet, vercierdt:
Want men viert met plechtigheden
De gedachtenis, dat heden
In-gestelt dees maeltydt wierdt.
4.[regelnummer]
Dese nieuwe Koninckx Spysen
Doen de nieuwe Wet op-rysen,
d'Oude Paesschen-feest is uyt.
t'Nieuw doet d'oudtheydt achter-blyven,
Waerheydt doet den scheyn verdryven,
t'Licht de nachten buyten sluyt.
5.[regelnummer]
t'Geen Godt deed' in't Avontmaelen,
Wy tot syn gedacht herhaelen,
Soo hy ons heeft op geleydt;
En naer heyligh Leer, en wetten,
Broodt, en Wyn op't Autaer setten,
Offerhand' ter Saeligheydt.
6.[regelnummer]
Christen Mensch, hier moet gy leeren,
| |
| |
Dat den Priester doet verkeeren
Broodt in Vleesch, en Wyn in Bloedt.
Gy noch vat, noch siet dees wercken,
t'Kloeck geloof moet u verstercken,
De natuer hier wycken moet.
7.[regelnummer]
De gedaenten syn verscheyde,
En maer teeckens alle beyde,
Doch daer wonder dingen syn:
t'Bloedt wy drincken, t'Vleesch wy eten,
Nochtans Christus, soo wy weten,
Heel blyft onder bey den schyn.
8.[regelnummer]
Hem en breken geene monden,
Onverdeylt, en ongeschonden
Wordt hy in ons heel aenveerdt:
t'Sy hem een, t'sy veel ontfangen,
Even veel kryght elckx verlangen,
Noch de nutting' wordt verteert.
9.[regelnummer]
Hem ontfangen goed', en quaede,
Maer niet elck en kryght genaede,
Die het leven, dees de doodt:
Doodt de quaede, goed' het leven,
Siet, gelyck wordt elck gegeven,
t'Eynd' is in verschil soo groot.
10.[regelnummer]
Breeckt men d'Hosti', wilt niet dolen,
Peyst, in't stucxken is verholen
Soo veel, als daer schuylt in't heel.
| |
| |
Niet en breeckt men, maer in stucken
Gy alleen den schyn siet rucken,
Van het Lichaem komt geen deel.
11.[regelnummer]
Siet het broodt, dat d'Engels wenschen,
Is geworden spys der menschen,
Niet te worpen voor een hondt:
Wy figuer in Isâc saegen,
En als't Paes Lam wierdt geslaegen,
En den Hemel t'Manna sondt.
12.[regelnummer]
Goeden Herder, Broodt waerachtigh,
Jesu, syt ons doch gedachtigh,
Voedt ons, wilt uw' hulpe geven,
Dat op d'aerde van die leven
Wy aenschouwen alle goedt.
13.[regelnummer]
Die al weet, en uyt kont wercken
Die ons voedt, en wilt verstercken,
Noodt ons tot t'groot Avontmael.
Doet med' erf-genaem ons wesen,
Met die syn in d'Hemels-sael.
|
|
Auteursrechtvrij