Nieuw prenten boek voor brave kinderen



[pagina 8]
De Moedwillige Knapen. I. Kom, laat ons eens gaauw gaan ryden! Maak de teugels los van 't paard; Gaauw! want anders komt de Stalknecht; Die reed gist'ren naar den aard!’ Dus sprak Karel tot zyn makker. Beide stygen nu op 't ros, Dat, ver van den Stal gedreven, Met hen rent langs veld en bosch.
[pagina 10]

II. Maar daar komt de Stalknecht weder En mist rasch het wilde paard; Angst en schrik doen't hart hem beven, Als hy in de verte ontwaart, Hoe de hengst reeds een der Knapen Van zich afwerpt, die, bebloed, Hier, vol pyn, thans op het ziekbed Voor zyn roekeloosheid boet.

[pagina 12]
III. De ander blyft een poos nog ruiter, Schoon het paard steeds wilder wordt, En straks, op een brug gekomen, Zynen last in't water stort. Help! och help! daar legt ons knaapje Nu te spartlen in de vliet; Loopt gevaar zelf van verdrinken, Zoo men hem geen bystand biedt.