Een nieuw lied. Of de verliefde huisvader

[p. 3]

Een nieuw lied. of de verliefde huisvader,

Wys: Arm en nedrig is myn Hutje

Mag ik myn niet gelukkig noemen
Daar ik in den morgenstond,
Uit myn frissche slaap verryzen.
De Almagt dank met hart en mond,
Ja, ik zal hem billyk prysen,
Voor de zorg aan myn betoond,
Daar hy my met vrouw en kinderen
Als een Vader mild' beloond.

['k] Heb myn handwerk weer begonnen
Zorgen voor myn Huisgezin,
daar ik [...] God hem het mog[...],
Ja tog als myn zelf bemin,
'k Zal dagelyks vlytig werken,
Want dat is myn eerste pligt,
En dan kryg ik zeker zegen,
Daar ik tog iets goeds verrigt.

's Avonds zit ik by myn wyfje,
Altoos vrolyk welgemoed,
'k Geef haar nu en dan een kusje,
ô Myn wyfje is zo goed,
'k Zie myn Kind'ren om myn dartlen
Dansen, Springen in het rond.
'k Zie hen, ô dat kleine goedje,
Altyd vrolyk en gezond,

Is dit leeven niet vernoeglyk,
't Is een aardsche zaligheid,
Als men met elkaar to vreede,
Alle twist en haat vermeid,
Wat moet niet die ryk is smaken,
Schoon hem juist geen geld ontbreekt
daar hy by zyn daaglyks schrapen,
Ook zyn zorgen staêg vermeerd.

Dat dan nooit geen aardsche schatten
My van 't, pad der deugd doen gaan
'k hief dan altoos, vol van vreugde,
God, myn plechtig danklied aan,
Hy, hy zy myn trouwe Vader,
Hy geleid my door zyn hand.
Als ik eens deez aard zal derven,
In het Hemels Vaderland.

Dit vooruitzigt maakt my vrolyk,
Troost me in lange tegenspoed,
Doet my hier den weg bewandelen,
Naar een meer volmaakter goed,
Nooit zie ik den yver minderen,
Voor myn achtingswaardig kroost,
't Voorbeeld dat ik hun mogt geven
Strekt me in 't stervensuur tot troost.

EYNDE.