Een nieuw lied. Op het afvaaren naar de kolonien



[pagina 2]
Een nieuw lied. ter eere van onze geliefde Souverein en zyne Koninglyke Gemalinne. Op een aangenaame Wys. 1. Gy menschen al te zaam, Looft nu den Heer zyn naam, En weest verbleid, dat onze lieve Prins, Is door des Heeren gunst, Getreeden op zyn troon, Met blyde toon. 2. Zyn dierbre Princes, Wierd als een Landvoogdes, Al binnen 's Gravenhaag, Onthaald zeer graag, Het volk was verbleid; Riepen met volle vleit, Lang leeft ons lieve Prins, Het is den Heer zyn gunst. 3. Het volk riep hoezée! Ook vrouw en kinders meê, En waare verheugd, Zelfs het Pluimgediert, dat op de Bomen zwiert, Zongen met luider keel, Met zoet gestreel. 4. Al wat op aarde leeft, En in den hemel zweeft, Is nu verbleid, Zelfs de Nagtegaal, die met zyn zoete taal, Ook met die blydschap viert, Met al zyn pluimgediert. 5. Op dorpen en steê, Ziet men de blydschap meê, Een ieder Illumineerd, Men ziet de Bogaards staan, Met veelerleije blaên, Een ieder is verbleid, In deeze tyd. 6. Elk was verheugd dien dag Toen men zyn Hoogheid zag, Hoe dat hy wierd onthaald, En hoe zyn glorie praald, Het volk was verheugd, En riepen met geneugd: Lang leeft zyn Hoogheid dan, En de Oranjestam. 7. Ik wensch hem veele jaar, dat hy zonder gevaar, Mag leeven naar zyn zin, Met zyne Gemalin, Lang leef de Rus en Pruys, dat zy weêr komen thuis, Met een vernoegde zin, Elk by zyn Gemalin. EYNDE.