Een nieuw lied van de heldendood van elf officieren

[p. 7]

Een nieuw Lied
van de heldendood van elf officieren.

Ach vrienden wilt dit lied aanhooren,
Wat te Wezel is geschied,
Van die elf officieren,
Die door de kogels zijn vernield.
zij waren daar als dappere helden
zij geloofden geen arrest,
zij werden door de dienaars gevangen
En hun wapens afgelegd. bis.

De dienaars namen hen gevangen
En naar Wezel getransporteerd,
Dat was juist naar hun verlangen,
Om van de Pruisen te zijn gesupendeerd,
Drie maanden dat was hun arrest,
zaten zij op de vesting vast;
zij riepen den hoogen hemel aan,
Komt stuurt ons naar ons vaderland. bis.

[p. 8]

 

Elf September ten half twaalf,

 

werd de dood hun aangezegd,

 

dat zij dan zouden moeten sterven,

 

maar den elfden kreeg pardon,

 

den elfden zou pardon ontvangen,

 

O neen sprak hij met helschen moed,

 

want de dood is mijn verlangen,

 

hetgeen gij aan mijn broeders doet.

 

 

 

In strikken werden zij gebonden

 

en vier wapens gekommandeerd,

 

buiten de berliner poort gezonden,

 

zoo te worden getransporteerd,

 

maar toen sprak de heer van Helden

 

deze moeite laat maar staan,

 

want wy hebben nog wel zooveel moed,

 

om te gaan naar ons graf. bis.

 

 

 

Toen zij op de heide kwamen,

 

elf grafsteenen zagen zij daar staan,

 

Zoodat de een tegen de ander zeide.

 

ach broeders ziet onze rustplaats aan,

 

maar toen sprak de heer van Helden,

 

broeders hebt gij ook nog geld,

 

laten wij het dan te zamen stellen,

 

want wij geraken aan ons land.

 

 

 

Want ons ligchaam dat moet onder de aarde,

 

Door de wormen zijn verteerd,

 

Zij zullen op ons grafsteen schrijven

 

hier liggen elf officieren

 

viva vuurt maar op ons aan,

 

want het is met ons gedaan,

 

kozakken vuurt maar op ons aan

 

want het is met ons gedaan.