Een nieuw lied van een meisje, welke drie jaren als jager onder de Fransche legers heeft gediend, en in de slag voor Austerlitz is gewond geworden

Een nieuw lied.
Voor Ongetrouwde.

Wys: Al wie te ligt, enz.

Hoort lieve meisjes naar deze raad,
Versind uw eer dat gy in 't Huwlyk gaat,

Wilt niet te ligt wagen,

Want gy ziet alle dagen,

Dat Mannen de Vrouwen brengen in

't verdriet,

Zy zoeken na plyzier maar met hun

Vrouwen niet.

De Vrouw moet zwygen stil,

En de Man doet wat hy wil,

Verzint u, verzint u, eer dat gy begint,

Belofte die zyn als de wind.

En Jonge knaapen, neemt wel in acht,
Dat zelfs 't stuurse meisje vriendelyk

lagt,

Als men maar spreekt van trouwen,

Maar ach, daar zyn veel Vrouwen,

Zy maaken en brengen de Man de kop

op hol.

Dat hy gaat zwieren en drinkt zig zat

en vol,

De Man moet zwygen stil,

En de Vrouw doet wat zy wil,

Verzint u, verzint u, eer dat gy begint,

Belofte die zyn als de wind.

Maar nu vraag ik 't aan u allegaar.
De last van een Meisje of Jonkman is

te zwaar,

Men denkt, en 't kan niet baëten,

Men wil en kan 't niet laaten,

't Huwlyk dat geeft aan veel 't hoogste

goed,

Als Man en Vrouw dragen zamen zuur

en zoet,

Doch 't is ligt getrouwd,

't Geen dat lang berouwd.

De liefde en trouw is 't hoogste zoet,

Ja, die elk eeren moet.