Een nieuw lied, van de doctor Yzerbaard

[p. 1]

Een nieuw lied, van de Doctor Yzerbaard.

Ik ben de Doctor Yzerbaard,
Genees elk Ziekte na zyn aard,
Ik maak de blinden 't loopen ligt,
En geef aan Lammen het gezigt,

Tra la, la.

Te Postdam temporeerde ik,
De Kok van grooten Frederik,
Eerst schroefden ik hem na myn zin,
En drukte hem toen de Herssens in,

Tra la, la.

Te Ulm genae ik ook een Man,
Dat 't bloed hem uit zyn Tonen kwam
Ik vaccineerde met sen spit,
Dat hem noch in zyn Ribben zit,

Tra la, la.

Er had een Man in Langersals,
Een Kropgezwel aan zyne Hals,
Ik trok het met een Hooytouw digt
Probatum, wierd zyn pyn verligt,

Tra la, la.

De Kosters Zoon uit Didelum,
Gaf ik wel tien pond Opium,

[p. 2]

 

Hy sliep wel zes Jaar agter een,

 

En noch verroerd hy zelf geen been,

 

Tra la, la.

Te Jena haalde ik een Wyf,
Zes Molensteenen uit haar Lyf,
Toen zat er nog een ruim zo groot,
Maar deze steen was juist haar dood.

Tra la, la.

Myn kunst gaat zeker en gewis,
Ik weet toch dat er niemand is,
Voor wien myn harssens stonden pal,
Of die 't ooit na vertellen zal.

Tra la, la.

Ik zweer u by myn Docters hoed,
Smaakt u het leven niet te zoet,
Eén Pil van myne Yzerbaard,
Verhuisd u dadelyk van deez' aard.

Tra la, la.