Een nieuw en aangenaam harders lied

[p. 1]

Een nieuw en aangenaam harders lied.

Stem: Myn hart is voor altyt voorzyt.

IK lag Laastmaal zoo zoet in rust,

Op 't zagt Geveerde Bet,

En droomde daar in volle lust:
Dat Roosemontje net;
Lag aan mijn zy als een Godin
En Blonk in mijn verliefde zin,
Zo schoon Zo schoon Zo schoon.

Haar Oogjes blonken als de Zon,

haar Kaakjes Rooze root:
haar Voorhooft als een Altaar stont
Ik wier schier levent doot,
Wanneer ik zag haar Rozemont:
Op Elk een Robijntje stont
Zo schoon. etc.

De Lippies van mijn schoon Godin,

Zijn Root als een Cooraal,
Een Wierook Offer van de min
Scheen zy vol Pragt en Praal,
haar Tantjes zijn gelijk Ivoor,
haar hartje straalt een Lelie door
Zo schoon. etc.

Geen schoonder ooit myn ooge zag

Als Roozemontje was,
Zy Praalt gelyk de Ligten dag
O[f] het Aurora was:
Ia venus Iuno en Diaan
Die moete voor haar stille staan;
Zo schoon etc.

maar doen liet ik mijn ooge gaan

Na 't minne Lust Prieel,
Daar vond ik venus Tempel staan
Dat Aangenaame deel,
Dat stak myn jeugdig hert in brant;
myn Lusjes Groeide Abondant:
Zo schoon. etc.

Die Tempel daar myn ziel en zin

Op sin speelt sonder rust,
Die Greep ik van myn schoon Godin
Ik heb haar zo lief gekust
Ik vroeg of ik 'er in mocht gaen
Doe Lonkte zy my vriendelijk aan
Zo schoon etc.

Toen straalden ik voort Tempel waert

Gesterkt door venus Zoon
Maar ach! ik wierd wel haast gewaer
Dat 't was een Looze droom
Ontwaekende zag ik zeer Ras
Dat ik zoo mooi bedrooge was
Zo schoon. etc.

EYNDE.