Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen


[Heer hoe doet ons Bachus rasen] Voys: Fijtje Floris mijn Speel. HEer hoe doet ons Bachus rasen, Als hy steyghert nae den top Van ons swacke herssen-kop, Heer, wat doen de stomme Glasen, Alsser twee of drie douzijn In het lijf ghegoten zijn. Als de Wijn begint te stijghen Nae het hooghe sinnen-slot, Dan so werdt een wijs Man sot, Dan soo moet de reden swijghen, Stracks het Breyn op stelten gaet, Alsser Bachus lucht in slaet. D'een Rondeelt en snurckt van Rijmen, D'ander sit en luystert toe, Gheen van beyden werdt het moe, D'een moet Vryen, d'ander Lijmen, Als de Wijn is inde Neus Werdt het Volckjen Amoureus.
[pagina 9]
Dan soo wilmen lecken, soenen, Al was't maer een Spinne-rock, Of een Houten Besemstock: Dan so viertmen Hoet, noch Schoenen, 'tPlomste Volckje wert beleeft Als het wel gepepen heeft. Vrysters laet u mooye Kleeren, Loopt vry wegh, en binnen gaet, Komter yemand in u straet, Met een nat Zeyl aen laveeren, Sulcken Schipper soo een Man, Hout het op de Vrijster an. Die wil dan terstont aen't nollen, En stracks nae u koonen vat, Sonder dat hy u Rabat, Of u Lobbe vreest te sollen, Of ghy grau, of doncker siet, Droncke luy en achtent niet. 't Schijnt het een gemeen gebreck is, Als de sinnen vande Wijn Altemael betoovert zijn, Dat een Mensch dan veeltijt geck is, Selden beurt het dat een Man Wijs kan blijven byde Kan.