Nieu dubbelt Haerlems lietboeck, ghenaemt den laurier-krans der amoureusen

[Soo, soo, soo, soo dat mag ic verdragen]

Stemme: Safiste bien est possible, etc.

SOo, soo, soo, soo dat mag ic verdragen
Slaept inde nacht, en vrijd maer by

daghen,

[p. 24]

 

Datmen niet siet en is geen eer,

 

Laetseme gaen het is moy weer.

 

 

 

Clorisje doetet, seker ick raetje,

 

Tijtir is immers soo geestigen maetje,

 

Smijt doch zijn gonsjes niet al te veer,

 

Laetseme gaen het is moy weer.

 

 

 

Weest wat gemeen in lachen en praten

 

En al wat vreugd, en deugde toe-laten,

 

Kus onderwijlen ten doet geen seer,

 

Laetseme gaen het is moy weer.

 

 

 

Strengelt u herten en sinnen te samen

 

Smelt in den anderen bey u naemen,

 

Geeft hen het Iae, want 'tis sijn begeer,

 

Laetseme gaen het is moy weer.

 

 

 

Soo sullen wy gelijckerhant singen,

 

En doen ons stem de Bossen doordringen,

 

Cloris is vrou, en Tijtir is Heer, La, etc.

 

 

 

Eyndelingh sullen wy u dan wenschen

 

(Even als twee vereenigde menschen)

 

Heyl en vermaeck. wat wilje doch meer?

 

Laetseme gaen het is moy weer.