|
| |
| |
| |
| |
De Amsterdamse Voolwijcks-Schuyt,, Weet ghy niet wat dat die beduyt?
De Schuyt, of Kraeck-wage, is een,, De Volewijck, en Put, gemeen,
Omtrent by die Knie-galgh staet,, Daer Buer-vroutjens dan Roeyen gaet
Al aen den Put, tot sy gewis,, Een Zoon of Dochter vinden, fris.
| |
| |
| |
[Och! de Wagen die gaet kraken]
Voys: Foey wat hoer, wat, &c.
OCh! de Wagen die gaet kraken,
Nu is al het spel verbrast,
Och! wat sal ick nu gaen maken,
Want mijn Vroutje sit in last:
Ick kan qualick aessem halen
Door het loopen achter straet,
En misschien sal ick noch falen,
Want het is al vry wat laet.
2. Och! waer mach Moer Grietje woone,
Want, Moer Swaentje is niet t’huys:
Och! dat sy nu niet kan komen,
Dat is voor mijn groote kruys.
Nu, ick moet mijn biesen packen,
Al mijn best na Grietje-Moer,
Met de Kousen op mijn hacken,
‘k Schud mijn Knoken uyt de Schoer.
3. ‘k Heb haer, tot geluck, gekregen,
Ick moet loop-en houden stant.
Hoe mach het nu t’huys gelegen
Zijn; mijn hert is in een bant,
Want het komt buyten ons gissingh
Veel te vroegh, en al te rat;
Maer ons Rekeningh maeckt missingh,
Dus mankeert’er dit en dat.
4. Want, het Kinder-goet gewassen,
Is gelegen op den Blijck,
En nu komt het ons verrassen,
Daerom stae ick slecht en kijck:
Doch, daer baet geen lammenteeren,
Men moet nemen soo het komt,
Dan schoot ick het al noch ront.
5. Nu Maey Kakels en Trijn Suygers,
Die altijdt was op mijn vloer,
En aen ’t Tafel brave kluyvers,
Speelden altijdt lieve Moer;
Nu is er niet een te vinden
Als de noot komt aen de Man,
Kackt vry eens in sulcke vrinden,
Want men is’er qualick an.
6. Wel, ick moet dan aen gaan kloppen
Aen mijn Buer-vroutjes haer deur;
Och! of sy wat haest aentrocken.
Haer kleeren, en quamen veur.
Saertje-buer, ey wilt u spoeyen
Datje haest tot onsent raeckt,
| |
| |
Siet ghy moet mee helpen Roeyen,
Want de wage lustigh kraeckt.
7. Buervroutjens zijt wellekome,
Treet in het Schuytje met vlijt,
Yder nu een Riem genomen,
Laet ons Roeyen nu gelijck,
Grietje-Moer sal Stuerman wesen
Sy verstaet de Streecken wel,
En het Compas oock by desen,
Ick hoop het noch wel gaen sel.
8. Maer ons mach geen licht ontbreken,
Want het is seer duyster nacht,
Daerom moet ick eerst ontsteken
De Lantaren, soo langh wacht,
Nu soo bennen wy reys-vaerdigh,
Ick treed’ voor aen in de Schuyt,
Nu versoeck ick Buertjens waerdigh,
Yder van u toont haer puyck.
9. Maer het gaet ons tegen stroome,
Grietje, hout het Roer doch recht,
En de wint die waeyt gants loome,
Dit is hier beschooren slecht,
Siet wy deynsen weer te rugge
In plaets van vorrewaerts te gaen,
Lustigh buertjes roeyt wat vlugge,
Of wy konnen niet bestaen.
10. Wel wat sal hier noch gelucke,
Grietje-moer, siet toe ter deegh,
Wilt het Roer ter Louver drucke,
Want de Schuyt te rugge seegh,
Och het kan hier weynigh baten,
Al den Arbeyt die men biet,
Doch en wilt geen moed verlaten,
Tot dat men de uytkomst siet.
11. Daer komt noch een koele wint,
Dat biet dertigh gulden winst,
Aen courasy, om het Kintje
Uyt de Kool te halen gints,
Mocht noch soo een vlaegje komen
Twee of drie, verseker dat
De Kandeel-pot mogt wel schroome,
Want men teeg hem aen sijn gat.
12. Daer komt noch een Vlaegje stijge,
Sachjens wat, u Riemen strijck,
Laet het Schuytje soetjes drijve,
Want ick sie de Volewijck,
‘k Heb het Schuytje vast gebonde,
Grietje spoeyt u na de Put,
| |
| |
Ende ondersoeckt de gronde
Of het werrick daer oock stut.
13. Sa courasy lieve Bueren,
Op een oor na ist gedaen,
En het sal nu niet langh dueren,
Aen de Put komt nu gegaen,
In de Kool nu eens gekeken,
Ende soeckt het kleyne Wicht,
Wilt de Bladen open breken
Dat men’t krijght in het gesicht.
14. Ey! daer is het nu gekloncken,
Siet, daer vint het Grietje-moer,
Wel dat doet mijn hert ontfoncken,
Lustigh nu weer aen het Roer,
wilt het alles op sijn order
Brengen gelijck dat behoort,
En de t’huys-reys doch vervorder,
Dat geen onheyl ons verstoort.
15. Grietje-moer past op u saken,
want wy komen in het Naeuw,
Het is tijdt wy Landt geraken,
want mijn Vroutje die wort flaeuw
Door den arbeyt en het roeyen
Dat wy deden in haer Schuyt,
| |
| |
Doch dit sal moeten vergoeyen
De Kandeel-pot sijnen huyt.
16. Wel Buer-vroutjens, nu courasy,
Yder set sijn Backus schrap,
De Kandeel-pot is uw Gasy,
Daerom yder lustigh Knapt,
want het Schuytje heeft behouwe
De Volewijcks Reys gedaen,
En gebrocht een Zoontje gouwe
Daer mach het nu wel op staen.
|
|
Auteursrechtvrij
