Samenspraak tussen Amintas en Silvia,
Voys: O Doelwit van de Min
Waer toch so schielyk heenen,
En hoord eens na myn Weenen,
Eer dat gy zyt verdweenen,
Voor uw Vlucht, toond my Gena,
Soete ziel verhoord myn Beeden,
Eer ik vol Rampzaligheden,
In het Graf, In het Graf, Ter neder stort,
Keer Nimphje, ey! keer dan kort.
Amintas neen uw Min, En kan my niet bekoren
Een ander heeft myn zin, 'k Ben niet voor u geboren
Want myn Hert neemt gy noijt in,
Ook zo weet ik dat uw vleyen,
Maer strekt om my te verleyen,
| |
Want ik weet, Want ik weet, Gy Philis streeld,
Den Hemel straffe my, Zo ik oyt van myn dagen,
Aen haer myn Vryery, Of hart heb opgedragen,
Heb me'ely met myn klagen, En het lyden dat ik ly,
Wil O Vreugde van myn herte,
Toch genezen myne smerte!
Stil myn pyn, Stil myn pyn, Eer dat ik sterf.
Gun dat ik Troost verwerf.
Neen neen, Amentas neen, Wil vryelyk vertrekken
Ik lach met uw Gebeen, Verlaet dan deze plekken,
Want ik wil niet verstrekken,
Tot een spot van ieder een,
Gaet heen, Gaet weer Philis streelen,
En met haer Lamm'ren speelen,
Ik vertrek, en veracht! uw dertel Minnevier,
Vaer wel, ik wyk van hier.
Wel vlucht gij, het is wel,
't En kan my in 't minst niets raken,
'k Zal met God Bachus nat,
Myn zelver gaen vermaken,
Want de Wyn geeft goede zaken,
Vivat Bachus, God der vreugde,
Wijn alleen geeft alle deugde,
Daer de Min, daer de Min, Het Lichaem krenkt,
Wanneer mer 't minst om denkt.
|
|
Auteursrechtvrij
