Een nieu droevigh liet, van een grouwelijcke moort
(ca. 1677)–Anoniem Nieu droevigh liet, van een grouwelijcke moort, Een–
Auteursrechtvrij
[pagina 2]
| |
op de stemme: Philippus koninck van Spanjen goet.
Eerst misdadiger.
1. MYn Ziel bedroeft tot in der doot
Wil hare klachten storten:
Nadien ick nu ben in de noot
Men wil mijn leven korten,
Ick ben eylaes als een Schip,
't Geen wert gedreven op een Klip
Met stoten en met horten.
2
Ick wies in alle boosheyt op,
En wou na niemant hooren,
Ick gaf de vromicheyt de schop,
't Geen my maeckt als verlooren
Maer h[em n]a klagen baet nu niet
Dewijl men my met groot verdriet,
Van 't leven sal beroven.
Tweede misdadiger.
3. Ia vrient 't is nu wel klagens tijt,
'k Heb mee mijn selfs misgrepen:
Daerom ick ben in grooten strijt,
En krijgh in 't hert veel bepen
Van wegen mijn bedreven quaet
Ben ick in dees bedroefde staet
Ellendigh hier geslepen.
4
'k beklaeg mijn moeder vroom en goet
De sulcken Monster teelde
Want ick haer geheelijck onsoet
Staegh in alles verveelde,
En raeckten soo voort op het wilt,
Mijn tijt met Boeven soo verspilt
En wiert een Kint van weelde.
Derde misdadiger.
5. En ick doe mee mijn droeve klacht
Mijn self kan ick niet dwingen
Ick heb mijn in 't verdriet gebracht
Daerom moet ick nu singen
Miseria. Miseria.
Maer ach mijn klachten sijn te spa,
Door dees veranderingen.
6
Ick heb eylaes een kint vermoort,
Op een vervloeckte wijse
En 't schaep soo in sijn bloet gesmoort,
O fout om te af-grijsen
Waerom ick heden ben gevaen
Men sal my 't leven roven gaen
Wie sou daer niet voor ysen.
7
Wat raet nu in ons ongeval
En onbestendigh treuren
Voor my tot God ick naken sal
Geen beter kan ick speuren,
In dees mijn droefheyt over groot,
Op dat ick van d' Eeuwige doot,
Bevreyt sy sonder treuren.
Eerste misdadiger.
8. Dees raet bevalt my wonder wel
Daer toe strecken mijn sinnen
O Heer laet door dit droeve spel
Ons doch genade winnen,
Soo kan geen Duyvel doot nog pijn
In 't minste ons na deeligh zijn,
Maer brenght ons boven binnen.
FINIS. |
|