Een nieuw lied, of kermis-trant van het Savoojaars meysje

[p. 1]

Een nieuw lied, of kermis-trant van het Savoojaars meysje.

Op een [a]angename voys.

JEdieze, un grand kanteusen,

Van de Opera, wat schant,

Nu moet ik als voor deuzen,

Gaan loopen agter het Landt,
En 'k moet van Honger sterven
Had myn Man net Parbleus,
Haar Phieles niet doen erven,
Een kleyne fraay karjeus.

2. Zeg Saffejaarde Meisjes,

Laat myn jouw fraay karjeus,
Eens kyken voor een Reisje,
Maar je wat kykje beus,
Ik loog dat onze Kniertje,
Die ik ook min voorwaar,
'k Zag liever 't Mormerdiertje,
Van deze Savojaar.

3. Weg met die malle grillen,

Ik heb daar van geen weet,
Ik zou 't niet kyken willen,
Uyt vrees dat hy myn beet,
Nu laat ons vrolyk wezen,
Op Savojaarse Trant,
En springen hoog gepresen,
Na de Mode van het Land.

4. De heeren die bestieren,

Dit Dorp met wys beleyt,
Zy dank voor dat wy vieren,
Dees blyden Kermis tyd,
Maar gy zult van ons wagten,
By 't openen van 't Gordijn,
Dat lust en vlyt en kragten,
Verdubbelt zullen zyn.

5. Maar wilt ons yver kweeken

Beminnaars van de kunst,
Toont ons een duydelyk teken,
Van uwe milde gunst,
Kan 't uw goedkeuring dragen,
Zoo strekt dees Kermis tyd,
Voor ons nog veelen daagen,
Tot vreugt en tot profyt.

6. Nu moet ik weer gaan zwerven,

Al met myn Mormerdier,
En 'k moet van honger sterven,
Want ik heb geen Pleyzier,
Van myne Phielt genooten:
Al schoon was ik zyn Vrouw,
Hy ging nu myn verstooten;
En bleef myn niet getrouw.

7. Wat zou ik gaan beginnen,

Had myn Man niet ter deeg,
Zyn Werk begaan met zinnen,
Dat ik een Phielje kreeg?
Dan moest ik weer gaan zwerven,
En loopen agter het Land:
Ik moest van honger sterven,
Zo ik geen hulp en vandt.

8. Adieu ik wil nu scheiden,

Tot op een ander Jaar,
Wy hoopen met verblyden,
Dat uw dees Kunst voorwaar
Uw mag gedagtig wezen,
Om wederom met vlyd,
Tekomen hoog gepreezen,
Al op de Kermis tyd.