Een nieuw lied

[p. 1]

Een Nieuw Lied,

Op een Vrolyke Wys.

Toen Adam in het Paradys,
Met Eva in vreede woonden,
Toen smaakten zy vreugd op englen wys;
Daar God hun met zyn zegen kroonden,
Maar te midden dezer heiligen vreugd,
Werd het Paradys een woeste aarde;
En weg was de reinheid het wierd ons geneugt
Want de vrouw verbryzelde deez' waarde.

Ook ik bewoonde eens een aards Paradys,
Met lust en vreugd omgeeven,
En smaakte ook vreugd op menschelyker wys,
Maar een zwaard was tegen my verheven,
Ik dagt ik bezat een Maria vol deugd,
Maar het was een Eva vol listen,
Die myn voor altoos benam myn vreugd,
waar in ik my danig vergisten.

Wat kan op deeze Aardsche woestyn,
Het menfchelyk hart meer vreugde geven,
Als liefde en vreede zonder schyn.
In uw Huisgezin wil leven,
Dan smaakt men ook die heilige vreugd;
Die Adam eens deed genieten;
Toen hy door Eva in het Paradys der deugd,
Den vergiftpyl in 't hart liet schieten.

[p. 2]

4.

 

ô Zalige uren! vergezeld met vreugd,

 

Gy zult myn 't geheugen niet ontvluchten,

 

Dien ik met haar smaakten in vroeger jeugd,

 

Toen had ik niets te duchten,

 

Maar toen een Slang bekroop myn Wyf,

 

En al verboden Vruchten;

 

Toen verdwynt geluk verbryfeld tot stof,

 

En ik zat als een Adam te zuehten.

Weleer genoot ik liefde en min,
Zy waande voor my te willen leven;
Zy was myn leven; myn lust en zin,
Wat kon myn hart meer streling geven?
ô Huigezin! als liefde in uw woond,
Dan overtreft gy 't Paleis van een Koning,
Maar als u Eva den kop der Slang bekroond,
Vervloekt is dan uw woning.

Als voorspoed in uw Huisgezin,
Met luister wil braveeren,
Dan geniet gy liefde en wedermin.
Zy willen uw als een Abraham eeren.
Maar bekruipt de tegenspoed uw huis.
Dan ontschalmt zig de keten der liefde,
En u Eva word uw een drukkend kruis,
Ja zy missen u. wat kan u meer doorgrieven.

Te AMSTERDAM / by J. WENDEL en ZOON / Angeliersgragt / No. 148.