De nieuwe hofsche Rommelzoo

Gedischt voor de laatdunkende knip-rymers en rymerzen

[p. 278]

Lever-rym.

DIt Levertje mien ik je strakx met huit en hair op te smullen.
Lest had N.N. zijn pijtje wel dicht gaan vullen,

En doe ging hy na zijn Matresje zwieren als een braaf borst;

Haar sprekende, zeid hy, Liefste ik kuste U.E. wel ereis dat ik dorst.

Doe zy hem zag knikkebiene, zeid' ze, Hoe Monsieur je bent hiel bestoven.
Met dat de Snaak aan ging leggen, quam 'er een watergalletje boven,

Hy sloot zijn mongt, kropten 't op, en sprak niet een woordt;

En zo klampte de sappigeBier-vlieg moer stommelings aan boort,

[p. 279]

 

En doe hy was in 't puikst van zijn sabberen, zoenen en wroeten,

 

Bespoog hy zijn Jonfferken louter van 't hooft tot de voeten.

 

 

 

Srevijuts Sez.