De nieuwe hofsche Rommelzoo

Gedischt voor de laatdunkende knip-rymers en rymerzen

[p. 269]

Toon: Het quammer een Reizer, &c.

GAntsch dat 's eerst een Vryster,

Zy zingt als een Lyster,

Zy is 'er volmaakt in als,
Ja in 't kourtizeren,
Als had zy 't gaan leeren
Te Hove, by Schot, of Wals.

Zy is 'er het puikje,

Ja 't Visje uit 't Fuikje,
Op d'oud' Achterburrigwal,
Zeer netjes en fiertjes,
Trots alle de Diertjes
In 't geheele Hollandts dal.

Zy heeft 'er veel Vryers,

[p. 270]

 

Maar weinig bedyers,

 

Zy scheiden daar haast weêt uit,

 

Zy komen wat praten,

 

Dan gaanze verlaten,

 

Als zy meent zy is de Bruidt.

 

Het zijn vuile monden,

 

Die onlangs zoo schonden

 

Die zuivere Maagde-Bloem,

 

Die ik 'er met eeren,

 

(Doch zonder flatteren)

 

Voor 't puikje van d'Amstel noem.

 

Haar volmaakte leden,

 

Bevallijke zeden,

 

Daar meed' zy ter wereldt leeft,

 

Die maken, dat zy 'er

 

Niet zimpel een Vryer,

[p. 271]

 

Maar hondert-en-tzeventig heeft.

 

Ten zijnder geen Boertjes,

 

Geen Snyers, geen Loertjes,

 

Maar Koopluy en Winkeliers,

 

Zy-Reders, Boekbinders,

 

Dat zijn haar Beminders,

 

Ook Wijnverlaters, Barbiers.

 

Ach 't is zulken Engel,

 

Daar ik steets na hengel,

 

Als ik 'er by avondt ga,

 

Ik loop voor haar deurtje,

 

Ik kijk door het scheurtje,

 

Ik hem, en zy volgt my na.

 

 

 

O! Heden.