Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 31

[p. 25]

Twaalf gedichten

Zij

Komt hij weer thuis van één of andere
woelige vergadering
Zij luistert naar zijn verhalen
Zwijgend
Dat wel
Maar ze gelooft hem
Al twijfelt ze soms
aan de hoeveelheid van zijn gelijk

Demokratie

Weer moeilijkheden met het volk
aan de lopende band
Jawel zegt de arbeider
maar dat ligt aan de opzichter
Jamaar zegt de opzichter
dat ligt aan de produktiechef
Jamaar zegt de produktiechef
dat ligt aan de direktie
Jamaar zegt de direktie
dat ligt aan de investeerder
Jamaar zegt de investeerder
dat ligt aan de regering
Jawel zegt de regering
maar het is de wil van het volk

[p. 26]

Het gaat goed met ons

Een kollektedame van het rode kruis
die blijft bellen. Evenals de telefoon
Toch maar opgestaan
Om beurt
Op deze middag van regen
en speelse tederheid
Drie goede werken dus
Waar halen we de zachtmoedigheid
vandaan

Een kwestie van

't Is een kwestie van op het juiste
ogenblik de juiste
kant te kiezen. Zei mijn vader
Ze schoten beiden
een hoop kommunisten omver
De één met de mof aan het oostfront
De ander met de amerikaan in korea
Terug thuis kreeg de laatste
een smak geld
de eerste levenslang.
Een toemaatje
In 40-45 zat mijn vader
in het verzet
waardoor ik
de familiepasifist
dertig jaar later
zonder slag of stoot
geen wapens hoefde dragen

[p. 27]

Het gaat niet zo goed met ons

Niets is zo moeilijk als iedereen
heeft gelijk. Niemand heeft schuld
of omgekeerd
Ze doet alsof ze slaapt
maar knippert te vaak met haar ogen
Morgen of overmorgen ja
Dan klopt de analyse
weer precies
Maar vannacht wil ook de zoveelste
fles pils niet helpen

Engagement

Ik moet hoognodig weer 'ns naar chili
Illegaal naar één of ander stadion
waar nog steeds gemarteld wordt
Kwestie
van weer even geïnspireerd te raken

[p. 28]

Evenwicht

Na een dagje ouwerwets oproer kraaien
en vanwege het evenwicht natuurlijk
is de tederheid hem weer
in het lijf gekropen
Haar borsten lijken hem in dat rode
truitje nog mooier dan vóór hij zich
zelf beloofde ze nooit meer
aan te raken
Jammer dat ze net een niet te missen
afspraak heeft.
In de stromende regen loopt hij zich
zelf te troosten met de herinnering
aan de treurige afloop van
hun omhelzingen

Mergellandroute

Hij ademt mest en vroege bloesem
De herinnering aan zijn vader
zette hem weer op de race-fiets
Maar op de eerste heuvels al
begint hij alkohol te zweten
Nikotine wordt losgeweekt
De boeren schrikken van
zijn longen
Hoe mooi
dit zonnig zuiders landschap
waarin hij lijden mag

[p. 29]

Ode aan het vrije westen

Ook al gemerkt: hoe demokratieser
hoe vreedzamer de mensen
niet met elkaar kunnen leven

Suicide

Volgens politiegegevens was ik de laatste
met wie hij sprak
Achteraf vraag je je natuurlijk af
of je niet wat anders had kunnen doen
dan hem uitgebreid de weg naar
het kanaal te wijzen

[p. 30]

Brief aan mijn broer

Wat ik over mijn vader zeggen wou:
Hoe kwaad ook
hij heeft nooit een hand naar mij
uitgestoken
Ik was net mijn moeder. Zei hij
Jij leek meer op hem
Hij heeft jou herhaaldelijk
bont en blauw geslagen

Achtentachtig

Hij zette zich in een gemakkelijke stoel
bij de tv en ging dood
Zonder kommentaar
Enkele van zijn lotgenoten hebben het
in de loop van het programma
vastgesteld
Zijn koffie stond koud te worden
Zijn hoofd hing wat achterover
Ze wensten zich allen net zo'n einde toe

Miel VANSTREELS