Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 27

[p. 288]

[Gedicht]

□

De kelder: in dit statige huis
ruikt hij nog ouderwets:
een mengeling van muffe
aardappel- en stof- en oude grondgeur
fris door de tegels dringend
koel en bijna een verademing
op een zomerse dag.

De sanseviera bloeit:
de woonkamer doordrongen
van de zoete druppels die
als suikerparels aan de magere bloemetjes
hangen en onmerkbaar vallen
als het donker is.

De trap ruikt eerder zuur:
een beetje van de kater
en een beetje van de bruine zeep
waarmee de gang geschuurd wordt.

In de kinderkamer hangt de geur
van melk en tandsiroop boven de wieg:
een weldaad voor de slaap.

[p. 289]

 

En op de zolder is

 

er oud papier en hout

 

en de verdampte lucht van

 

versgekookte luiers.

 

 

 

Mijn handen ruiken elk moment

 

weer anders: soms naar inkt

 

en rozenhoning-glycerine

 

soms naar waspoeder of naar ajuin.

Patricia LASOEN