Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 26

[p. 640]

[Vier gedichten]

□

stilte rondom het oproer en de stilte
paait in het avondgruis gedachtenlang
tegen de natte lucht van geraniums en
nog lauw asfalt

doorluchtig snot loopt in de boerenzakdoek
van hardrood met motieven spoelt de beek
nog wel kiezels gladder maar verkleurder
hebben ze geankerd in het vuil van de
industriejen

daar staattie dan somber te zijn bij
zijn dagelijkse overzichtsbalans
een handvol stadsmens in de plestik-
hiegiejeniese vuilniszak deponerend

het dode zwart tussen de tenen uithalend
achteloos wegknippend

bedenkend waar het tegenwoordig al niet
naar kan ruiken.

[p. 641]

□

je loopt maar verder in hun maatschappij
tegen stemmen onbekender en lichamen
van vreemde snit

kinderen van vliegerpapier mijden er de taal
liggen op hun rug te spartelen
happen naar adem in zwart zeewier
leggen zeesterren op hun buiken
trekken sokken van elkaars voeten

in de avond
in de avond
zingen ze naar voorbijgangers

maar deze tekenen ouderdom
ze passen niet in hun binnenzakken

daarom stapelt men ze per meter op
in maatschappijhuizen
worden ze in teeveekastjes
geëlektrokuteerd

en geweckt in doorzichtige melkbussen.

[p. 642]

opa,

je vingers zijn nog krommer geworden
je schedel nog kaler
je huis nog kleiner

misschien een paar vierkante
meter, wanneer het opklapbed
tenminste dicht is

dit is het niet geweest
zeg je
dit is de duiventil
waar wraak nog om heen
zoemt

opa,

de three castles
de kleine glaasjes pils
de frites

de zwarte postzegels
van koningin astrid
en de kroegen waar je me
limonade gaf

[p. 643]

 

kan ik blindelings aanwijzen

 

op de eeuwigdurende kalender

 

 

 

bij je graf zal ik duiven

 

uit hun manden toveren

 

ze laten trippelen over

 

je kist

 

 

 

klauwen, venijn en ander gif

 

zullen ter plaatse worden

 

vernietigd

 

 

 

zingend, met een fles bier

 

in mijn hand en je harde

 

stoppels tegen mijn wang

 

voelend,

 

 

 

zal ik er wakend bij zijn

 

wanneer ze je voor goed

 

denken op te bergen.

[p. 644]

□

het zijn de fotoos van het schuilgaan
de lichtreklames van de ogen
het ondergaan in tekens

lenzen die het hart fotograferen
de wereld rondom

en geluidloze vogels die
scheerslag na scheerslag

het betere mes verwoorden.

Hans VAN DE WAARSENBURG