Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 23

[p. 259]

[Drie gedichten]

Winters

De harde wintergrond
is al weer wak en week geworden
de weilanden staan onder water
het turf drijft af
[we leven in een vlugge tijd
vroeger waren de winters lang en hard -
de romantiek duurde wel 50 jaar]
de hagel probeert tevergeefs
om op de sneeuw te lijken.

[p. 260]

Atoomoorlog

Alle families, vrienden en verliefden
krijgen 3 dagen
om te praten en te paren
en dan wordt hun gedeelte van het land
vernietigd.
De anderen is het verboden
om naar de niet-gestolde brij te kijken
op straf van 3 dagen krankzinnigheid -
Dan komt hun beurt.
Slechts enkelingen
mijnwerkers, een zwoele dichter, een geleerde
blijven over.
De rest, de vormeloze massa
wordt nu met grote grijpkranen
tot een berg opeengehoopt
en stolt:
een geologisch kluifje.

[p. 261]

Vorst

ganzen op het winterhof
vriesganzen
vlucht
mijd de duisternis
het onwillige water
het gras -
en de ergernis:
noch het cynisch gebed van een boer
noch de vloek van een stedeling
zijn van belang

Patricia LASOEN