Nieuw Vlaams tijdschrift. Jaargang 19

[p. 672]

[Gedichten van Karel Jonckheere]

Drie beelden van Brankoesj te Tirgoe-Jioe

I. Tafel van stilte

Naamloos genodigd zijn
aan de tafel van stilte.

Een rivier zwijgt voorbij,
het gras groeit geen woord,
een eik ontblaart het geheim van seizoenen

Moedertaal aarde
leer mij de les van het licht
op de witstenen dis,
spel mij de ziel van een stoel
in zijn schaduw.

[p. 673]

II. Eindeloze zuil

Hoe steil een opgefloten slang haar ringen rekt
ik
ontdaan van voet en hand
op bronzen wervels
het lichtschap in.

Hemels doel
noch aardse weerhaak
wieken noch goden.

Glimlach
uw naam is:
niets.

[p. 674]

III. Poort van de zoen

Open plek in het bos
volstrekt portaal.

Lippen geschulpt om de gleuf
acht monden in steen
nabevend van de beitel.

Poort van de zoen
eeuwige schoot
voor het stoten
van vlagen.

[p. 675]

Portret van een onbekende

Zonder naam bestaan geen mensen
maar gij hebt een gezicht
verhoereerd aan een schilder.

Gij grijnst in mijn macht:
ik kan u in een snippermand gooien,
u begraven in mijn woordenboek,
u verbranden in mijn haard.
Vijand,
van ver prik ik uw ogen uit,
domkop die ik uitlach,
dichter die ik niet lezen wil,
smeerlap bij vergissing gegroet.

Ik beef in uw macht:
gij kunt mijn zoon overrijden,
zijn moeder onteren,
mij geld afpersen,
mij beschieten uit een zolderraam.

Vriend,
hoe haal ik u uit de gevangenis,
waar vind ik u langs een verschansing,
waar sta ik mijn plaats in de trein aan u af,
in welke oorlog heb ik u bestreden,
op welk kongres u niet beluisterd,
voor welk lijk vergat ik mijn hoofd te ontbloten?

[p. 676]

 

Waarom niet naast mij deze zomeravond,

 

waarom stuurt ge mij geen postzegels op,

 

waarom wilt gij niet:

 

mijn ogen genezen,

 

mijn hart vernieuwen,

 

mijn belasting betalen,

 

mij zeggen dal gij mijn dood hebt gezien?

 

 

 

Geheim voor geheim:

 

ik onthul uw geheim,

 

vertel mij wie ik ben.

 

 

 

KAREL JONCKHEERE