|
| |
| |
| |
Negen gedichten
Na een luitrecital
Er druppelt nog wat luit op uw stem
die geen dorst is om stem
een mond alleen op de wereld
keel van een sprekende grot
gonzend donkere eenzaamheid.
Stel dat ik stem ben maar hoor
aan de zee aan de bries aan de dieren
Zou dan uw stem een stem durven vragen
een stem om mijn ik te verkennen
Een stem die mij aan het landschap reikt
| |
| |
appel proeft ge mijn beet
bergbeek drinkt gij mijn tong?
Een stem om zwijgend te dromen
melkweg wie heeft mij geschapen
lichaam wilt gij eens sterven
lichaam wie bootst ons na?
Zou met die stem ooit mijn slaap durven roepen
mijn tederheid tot gestalte zou wekken?
| |
| |
| |
Fabel
scheen een knappe lampkap
mooier dan haar zijn-schijn.
Toen vloog een late lijster
het was uit met de luister
dan lamp in de ruit van Bohemen.
's avonds onze lampdroom verbazen.
| |
| |
| |
Oude snaar
Eindelijk veilig de schemer beleven
die opklaart uit de misdadige dag.
De dieren heb ik droog voeder gegeven,
gij vraagt of de haard reeds branden mag.
Het hout lag gereed. De vlam op uw handen
heeft in de zomer haar les niet verleerd,
vertrouwd betast ze 't gezicht van de wanden,
de ziel in het koper is weergekeerd.
Kom voor het raam. Boven franjes van dennen
heft zich een teil vol dooraderde schijn,
een teunisbloem komt de avond verkennen
om straks in het donker inkeer te zijn.
Nog is het geen herfst, de weemoed moet wachten,
hij kent ons vanouds, hij zal het verstaan
en eenzaam in een oud nest gaan vernachten,
wij hebben recht op een zachter vergaan.
| |
| |
| |
Training
Levenden hebben veel voeten in de aarde
ze mogen het zich niet te moeilijk maken.
Krimpend het lichaam herdenken
is de ware taak van ons lijk.
Zodra het de geest heeft gegeven
die niemand op aarde nog wil
kan het daarnaast de maat even nemen
van de woorden god en eeuwigheid
maar dit vergt soms bedrevenheid.
Dit beoefenen heb ik mij opgelegd.
Meermaals onder een warmer deken
heb ik mijn glazen voeten bekeken
en hoorbaar zandloper gezegd.
| |
| |
| |
Bij een oud dichter
Voor Tudor Arghesi
Wie niet meer verjaart heeft alles gelezen
onszelf misschien wel het minst.
Wat schelen ons taal en grens vandaag
nu wij rustig gezeten bij bloemen en wijn
onze grijsgeklede gestalte beleven.
Er valt niets meer te ruilen
een hand blijft een groet
uw Frans is mijn Frans en ons Frans maar een spiegel.
Ons hart heeft wel andere klanken gespeld,
Wij hebben aan andere lippen geproefd,
verdwalen aan een vrouwenleest
is gemeenzaam en oud avontuur.
| |
| |
over enkele uren herkent ons een bed
tikt eenzaam een vers aan de ruiten.
als hij maar stamelt namens de aarde.
| |
| |
| |
Geen verte te veel
Weer wat men troostelijk thuis noemt
bij stoelen en stemmen die u herkennen
Van vliegveld tot vliegveld
Maar een dorpsnaam in uw moedertaal
kan vier motoren stom slaan,
één stap op wat beregend asfalt
de zwerver tot burger doen dorren.
Toch ben ik vaderland noch moedertaal,
ik handel niet in toekomst, versjacher geen verleden,
mijn hart is geen vertaling
mijn voorhoofd geen visum.
Gelukkig zorgt de schemer voor regen
herkenbaar waar men ook komt,
niets jaagt me verder, niets houdt me tegen
ik ging niet weg, keer niet weerom.
| |
| |
| |
Handwerk
worden met handen bedreven
vingeren liggen laf op de loer
weer vol bloed geschreven.
| |
| |
| |
Sjanson
waar werd oprechter trouw
Hij kwam uit verre streken
ach god wie doet dit niet
vertroost dit het verdriet
uw taal niet goed kan spreken
maar 't hart te beter breken.
bij Shakespeare en de rest
maar tussen schijn en wezen
Hij had zijn land verlaten
ach god wie doet dit niet
als 't regent dat het giet
terwijl gij loopt te mokken
langs avondtrieste dokken.
| |
| |
Een scheepsnaam staat te lezen
wie 't avontuur niet vrezen
staan gauw op hondewacht.
wie heeft er nooit gewacht
een hart is ook een vracht
het wordt aan boord gebracht
de liefde heet volbracht.
ik kan weer Sartre lezen.
| |
| |
| |
Advertentie
bijhuizen over de gehele wereld
men bestelt niet ten huize.
eenzaamheden voor dag en nacht
prachtige keuze van verjaarde paspoorten
unieke verzameling doodsberichten
onopengesneden verzenbundels
handschriften van Homeros in braille
bladeren van de boom der kennis.
Bezoek onze stand curiosa:
de oortromp van Beethoven
| |
| |
de achterkant van de maan
de vlag van de wereldrepubliek.
Korting voor wezen, treurwilgen en zelfmoordenaars
bij kontante betaling als premie een traanklier.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd