Nieuw Vlaams tijdschrift. Jaargang 17

[p. 282]

Het tweede epithalamion

1.

Ontbloot, ontgordeld en ontgespt, en zonder
de dierlijke gevederten, de vachten
dekschilden en geschubden maliënkolder;
zonder cocons gesponnen, bont, juweelen
en muscusreukwerk, de meerkleurige drachten,
belijdt waarachtig vleesch, verblankt en bleeker onder
de strakke zachte huid zich aan het ander;
de disch voor 't cannibalenmaal de sponde,
waar elk verteerd wordt en verteert in even deelen.

2.

Tweevoudig wederhaald en drievoud echter
bewaart de borst en okselholte haar,
erfden der bosschen pracht beide geslachten;
bekroond door lange en vochte lokken 't hoofd;
der wenkbrauwen en wimpers donker paar
beschaduwen de ontwapende aangezichten;
noch heeft der rozen dons en geurige luchten
de mensch gekregen, noch den pels der vruchten
noch zelfs de aroma's van het rijpe zomersch ooft.

[p. 283]

3.

Naakt is het maal der offer-ingewanden;
hun monden mengen minnenden en tongen
met dorst en honger, tanden raken tanden;
blijdschap en smart verscheurt den dubbelen buit
bij 't barsten der weerbarstige lichaamswanden;
tot uit de diepten, o uit diepe longen,
uit keel en borstkas welt en wordt gewrongen
uit parenden onstelpbaar, ongestuit
die schreeuw dien barensnood en doodstrijd dwongen.

CHRISTINE D'HAEN