Nieuw Vlaams tijdschrift. Jaargang 16

[p. 862]

Baudelaire verliefd

Hij (ik) bracht niet veel terecht
van de liefde, een bevende daad,
een ritselen van oogleden, verwonderd
luisteren naar een onzichtbare wandelaar.
Zo kwam hij aangespoeld in uw hand,
een koele vis in ingebeeld water.
Ontroerd streek hij uw lenden uit
terwijl zijn hand groeide tot een hond.
Geschonden hing zijn huiver aan uw woord.
In uw keel brandt nog zijn koude koorts.
In vergeten kelders ontstond een langzame legende.
(Woorden wekken soms een teder wonder.)
Zoals hij toen hing, opgehangen aan de polsen,
wist hij beslist de oorzaak van onze weemoed.

WILLEM M. ROGGEMAN