Nieuw Vlaams Tijdschrift. Jaargang 5

[p. 979]

Djemaa el fna

Marktplein in Marrakech

Zonder hartzeer prijsgegeven,
Hollands literaire clans,
voel ik weer in mij herleven,
Godlof, de gewone mens.

Neergehurkt volgens de zeden,
van dit onverstoorbaar ras,
weet ik, dat er ginds nooit reden
voor illusies was.

Naamloos deel ik dit gewemel:
Duizend-en-één-nacht herrees;
walmend stijgt de reuk ten hemel
van geroosterd schapenvlees.

Zwart verkolend, achter muren
met de leemkleur van oud brood,
staan de palmen in de vuren
van het helderst avondrood.

Allah, met de bloem der namen,
toont zijn dubbel Janushoofd:
pest en spel gaan innig samen,
maar Hij, eeuwig ja en amen,
zij in zijn profeet geloofd!